موسیقی قرآن‌: راهبردی اثربخش در کاهش علائم افسردگی و افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان خوابگاهی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر موسیقی و آوای قرآن‌کریم بر میزان افسردگی و افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان‌‌ خوابگاهی انجام شد. روش: در قالب یک طرح آزمایشی پیش‌آزمون/ پس‌آزمون/ پیگیری با گروه کنترل، از بین جامعه‌ی دانشجویان خوابگاهی دانشگاه مازندران، بر اساس توزیع نمرات سیاهه‌ی افسردگی بک (bdi) و پرسشنامه خودکارآمدی بندورا، 40 نفر از دانشجویانی که سطح افسردگی آن‌ها بالاتر از متوسط بود، انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. آزمودنی‌های گروه آزمایش به مدت 20 روز، هر روز به مدت 20 دقیقه (در دو نوبت 10 دقیقه‌ای) به سوره‌های معینی از قرآن کریم (رعد، شمس و مائده) با صدای استاد عبدالباسط و مصطفی ‌اسماعیل گوش دادند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. میزان افسردگی آزمودنی‌های دو گروه پس از پایان 20 روز (پس‌آزمون) و دو ماه بعد از آن (پیگیری) مورد سنجش قرار گرفت. همچنین با اجرای پرسشنامه خودکارآمدی، تاثیر موسیقی و آوای قرآن‌کریم نیز مورد پیمایش قرارگرفت. یافته‌ها: نتایج تحلیل‌کوواریانس با افزایش خودکارآمدی تحصیلی کاهش معناداری را در نمره‌های افسردگی گروه آزمایش در پس‌آزمون نشان داد. همچنین نتایج آزمون t همبسته نشان داد که اثربخشی موسیقی قرآن کریم تا مرحله‌ی پیگیری استمرار داشته است. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر از اهمیت کاهش افسردگی و افزایش خودکارآمدی تحصیلی از طریق رجوع به قرآن و موسیقی آن حمایت می‌کند.

Quran music: Effective strategy in reducing depressive symptoms and increasing academic selfefficacy of dormitory student’s

Quran music: Effective strategy in reducing depressive symptoms and Increasing Academic SelfEfficacy on dormitory students Abstract Aim: The main goal of this research was to assess the effect of the holy Quran music on dormitory student’s depression. Method: using an experimental pretest posttest follow up with control group design, 40 dormitory students from Allameh Tabataba’i university that their depression level were more than average according to the Beck Depression Inventory (BDI)’s and Bandura SelfEfficacy Questionnaire score distribution selected and assigned to experimental (n=20) and control group (n=20) randomly. Experimental group listened to specific Quran Soreh (Rad, Shamsh and Maedeh) with the voice of Abdolbaset and Mostafa Esmaiel in 20 days (each day 20 minutes in two 10 minutes shifts), whereas control group have not been received any manipulation. The degree of two group depression was assessed after 20 days and twomonth later. Also by conducting a selfefficacy questionnaire, the effect of the holy Quran music was also measured. Results: The results of analysis of covariance (ANCOVA) showed significant reduction in experimental group’s depression. The result of paired T test indicated that effectiveness of the holy Quran voice has been maintained Discussion: As increase selfefficacy the finding of current research supports the important of spirituality based therapies and religious therapy in curing psychological problems. Keywords: holy Quran, Quran music, Depression, Academic selfefficacy, dormitory students