اثر بخشی آموزش روان درمانی جامع دینی بر تقویت ارتباط دانش آموزان با والدین در دوره دوم متوسطه

ارتباط و تعامل با دیگران از مولفه‌های موثر در زندگی اجتماعی و تضمین سلامت و بهداشت روان آدمی محسوب می‌شود و با تمرکز بر رویکردهای پیشگیرانه و درمانی به تقویت ارتباط و درنهایت سلامت انسان‌ها کمک می‌کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روان‌درمانی جامع دینی و تقویت ارتباط بین فردی دانش آموزان دختر متوسطه دوم با والدین آنان انجام شد. هدف نهایی روان‌درمانی جامع دینی، حل مشکل و پیشگیری از آسیب‌ها و اختلالات و معرفی انسان سالم می‌باشد که در این پژوهش با تمرکز بر این مدل به پیشگیری از آسیب‌های مربوط به ارتباط معیوب و تقویت ارتباط و تعامل در خانواده و والد فرزند و بالعکس می‌باشد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و طرح آن پیش‌آزمونپس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت بود از کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه منطقه سه آموزش‌وپرورش شهر تهران که در سال تحصیلی 1397-1396 مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 24 نفر از دانش آموزان بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به این صورت که با استفاده از پرسش‌نامه غربالگری، تعداد 100 نفر را که بیشترین مشکل را در ارتباط بین فردی داشتند، انتخاب شدند. سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه 12 نفری (آزمایش و کنترل) تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه بر اساس پروتکل مبتنی بر روان‌درمانی جامع دینی تحت آموزش قرار گرفتند. از پرسش‌نامه‌های الف scl90 (دروکاتیس و همکاران، 1973)، ب الگوی ارتباطی خانواده (rfcp، ریچی و فیتر پاتریک، 1990) ج ghq (سلامت روان) برای جمع‌آوری‌های داده‌های پژوهش استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس نشان داد، اثر گروه آزمایش بر پس‌آزمون نمرات ارتباط بین فردی معنی‌دار است. نتایج این تحقیق نشانگر موثر بودن آموزش روان‌درمانی جامع دینی در تقویت ارتباط بین فردی والدین و دانش آموزان بود. لذا روان‌درمانی جامع دینی برای نوجوانان از سوی بسیاری از درمانگران مورداستفاده قرار گیرد. این پژوهش لزوم توجه و موثر بودن آموزش روان‌درمانی جامع دینی را خاطرنشان می‌سازد.

The effectiveness of comprehensive religious Psychotherapy training on the strengthening of interpersonal relationships among students with parents in the secondary high school

Abstract Communication and interaction with others are effective components of social life and mental health. Focusing on preventive and therapeutic approaches can strengthen communication and ultimately, human health. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of comprehensive religious psychotherapy on strengthening the interpersonal relationship between high school students and their parents. The research method is semiexperimental with pretest and posttest design and control group. The statistical population of this research consisted of all second grade high school female students in Tehran city in the academic year of 139697. From the target population at first, with screening tests 100 students were randomly selected and among those with the highest difficulty, 24 were randomly selected and divided into two groups of 12 (experimental and control). The experimental group was trained for 8 sessions based on comprehensive religiousbased psychotherapy protocol. Data from pretest and posttest were obtained using the SCL90 test (Derogatis and et al., 1973) and the RFCP test (Richie and Fitz Patrick, 1990). The findings showed that comprehensive religious education is effective in enhancing interpersonal communication between parents and their adolescent girls (P= 0.001). Considering the lack of treatment considerations teaching religious therapies in relation to adolescents by many therapists, this study points to the need for comprehensive psychotherapy education.