اثر بخشی ماندالا درمانی در کاهش اضطراب نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ماندالا درمانی در کاهش اضطراب نوجوانان انجام شد. پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون گسترش‌یافته با یک گروه آزمایش و دو گروه مقایسه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان مقطع دبیرستان شهرستان گرمی با دامنه سنی 15 تا 18 سال تشکیل می‌دادند که از میان آن‌ها 45 نفر به‌تصادف انتخاب شد و در سه گروه، یک گروه آزمایش (15 نفر) و دو گروه مقایسه (هر گروه 15 نفر) به‌تصادف گمارده شدند. آزمودنی‌ها پرسشنامه اضطراب موقعیتی اشپیلبرگر (1983) را در دو نوبت (پیش‌آزمون و پس‌آزمون) تکمیل کردند. از گروه آزمایش خواسته شد که به مدت 20 دقیقه به رنگ‌آمیزی طرح ماندالا بپردازند، همچنین از گروه اول مقایسه خواسته شد که به مدت 20 دقیقه به رنگ‌آمیزی صفحه شطرنجی مشغول شوند و از گروه دوم مقایسه نیز خواسته شد به مدت 20 دقیقه به کشیدن نقاشی آزاد بپردازند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت میان گروه‌ها در پس‌آزمون اضطراب از لحاظ آماری معنادار است، به این معنی که هر سه روش رنگ‌آمیزی ماندالا، رنگ‌آمیزی صفحه شطرنجی و نقاشی آزاد در کاهش اضطراب موثر بوده‌اند. در ادامه نتایج حاصل از آزمون تعقیبی بنفرونی نشان داد روش رنگ‌آمیزی ماندالا نسبت به دو روش دیگر تاثیر بیشتری داشته است. این تفاوت می‌تواند بر اثر فراخوانی کنش‌های خود برای یکپارچه‌سازی فعالیت‌ها در جریان درگیر شدن آزمودنی‌ها در رنگ‌آمیزی ماندالا تفسیر شود.

The effectiveness of mandala therapy in reducing adolescent anxiety

The purpose of this study was to investigate the effect of mandala therapy on reducing anxiety in adolescents. The research was experimental with a pretest posttest design developed with a test group and two groups of comparison. The statistical population of the study consisted of all high school students in the city of Germi aged 15 to 18 years old, among whom 45 were randomly selected and divided into three groups: one experimental group (15 people) and two groups Each group of 15 people was randomly assigned. The subjects completed the Spielberger positional anxiety questionnaire (1983) in two stages (pretest and posttest). The experimental group was asked to paint the mandala for 20 minutes. Also, the first group was asked to engage in staining for 20 minutes and the second group was asked to compare for 20 minutes to Draw free painting. The results of covariance analysis showed that the difference between the groups in the posttest of anxiety was statistically significant, meaning that all three methods of mandala coloring, stained chess coloring, and free painting were effective in reducing anxiety. The results of the Bonferroni post hoc test showed that the mandala staining method had more effect than the other two methods. This difference can be interpreted by calling on its actions to integrate activities in the course of the engagement of subjects in the drawing of the mandala.