تبیین مدلی برای پیش بینی تعارض زناشویی بر اساس تمایز یافتگی و تیپ های شخصیتی

هدف این پژوهش پیش‌بینی تعارض زناشویی از طریق تمایز یافتگی و تیپ‌های شخصیتی است زیرا شناخت عوامل افزایش‌دهنده‌ی تعارض زناشویی نقش مهمی در کاهش طلاق دارد. پژوهش حاضر توصیفی همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه پژوهش شامل کلیه‌ی والدین دانش آموزان شهرستان سنندج در سال 1396 است. نمونه موردمطالعه شامل 500 نفر (250 زوج) از والدین بود که به روش خوشه‌ای دومرحله‌ای انتخاب شدند و هرکدام پرسشنامه‌های تمایز یافتگی، تیپ شخصیتی و تعارض زناشویی را تکمیل نمودند. داده‌های حاصل از پرسشنامه‌ها با دو نرم‌افزار spss و amos مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها بیانگر رابطه همبستگی منفی و معنی‌دار بین تعارض زناشویی با تیپ‌های شخصیتی (به‌جز تیپ روان رنجور) و تمایز یافتگی است. به‌عبارت‌دیگر تیپ‌های شخصیتی (به‌جز تیپ روان رنجور) و تمایز یافتگی بالا سبب کاهش تعارض زناشویی می‌شود و برعکس. همچنین همبستگی بین تیپ شخصیتی و تمایز یافتگی مثبت و معنی‌دار است. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که تیپ شخصیتی افراد و سطح تمایز یافتگی آن‌ها می‌توانند فاکتورهای خوبی برای سنجش و پیش‌بینی تعارض زناشویی باشد.