تاثیر تلقیح با ازتوباکتر و مصرف سطوح نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت (zea mays l.) در نظام چند کشتی همزمان با لگوم‌ها

به منظور بررسی تاثیر تلقیح با ازتوباکتر و مصرف سطوح نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت (zea mays l.) در نظام چند کشتی همزمان با لگوم‌ها، آزمایشی در سال 1390 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار روش‌های مختلف تغذیه گیاهی در سه سطح شامل: (تلقیح با ازتوباکتر + عدم مصرف نیتروژن)، (تلقیح با ازتوباکتر + مصرف 5/37 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص به صورت محلول پاشی) و (تلقیح با ازتوباکتر + مصرف 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به صورت خاک مصرف) و تیمار چند کشتی همزمان با گیاهان لگوم در پنج سطح شامل: کشت ذرت + یونجه(medicago sativa l.) ، کشت ذرت + خلر l.) (lathyrus sativus، کشت ذرت + ماش سبز (vigna radiata l.) ، کشت ذرت + نخود(cicer arietinum l.) و کشت ذرت + گاودانه(vicia ervillia l.) بود. صفاتی مانند ارتفاع گیاه، ارتفاع بلال دهی، تعداد دانه ذرت در مترمربع، تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، مساحت برگ بلال، عملکرد دانه ذرت، وزن هزار دانه، شاخص برداشت ذرت، کارایی مصرف نیتروژن و وزن خشک لگوم‌ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر تیمار روش‌های مختلف تغذیه گیاه، بر صفات ارتفاع گیاه، تعداد دانه ذرت در مترمربع، تعداد دانه در ردیف، مساحت برگ بلال، عملکرد دانه ذرت، وزن هزار دانه، کارایی مصرف نیتروژن و وزن خشک لگوم‌ها معنی‌دار بود. همچنین اثر تیمار چند کشتی همزمان ذرت با لگوم‌ها نیز بر صفات ارتفاع گیاه، تعداد دانه ذرت در مترمربع، تعداد دانه در ردیف، عملکرد دانه ذرت، وزن هزار دانه، شاخص برداشت ذرت، کارایی مصرف نیتروژن و وزن خشک لگوم‌ها معنی‌دار بود. در بین اثرات متقابل تیمار (تلقیح با ازتوباکتر + مصرف 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن + چند کشتی همزمان ذرت و گاودانه) با میانگین 4237 کیلوگرم در هکتار و تیمار (تلقیح با ازتوباکتر + عدم مصرف نیتروژن + چند کشتی همزمان ذرت و یونجه) با میانگین 1973 کیلوگرم در هکتار به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار عملکرد دانه ذرت را تولید نمودند.