ارزیابی عملکرد، اجزای عملکرد و شاخص های رشد گلرنگ (carthamus tinctorius l.) در سیستم های کشاورزی ارگانیک و متداول

استفاده از کودهای آلی در سیستم کشاورزی پایدار، پایداری تولید را در تولید گیاهان زراعی بهبود می بخشد. این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف ورمی کمپوست (صفر، سه، شش و نه تن در هکتار) و محلول پاشی اسید هیومیک (صفر، 1000، 2000 و 3000 پی پی ام) برگلرنگ (carthamus tinctorius l.) بهاره (رقم محلی اصفهان) به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در منطقه کرمان طی دو سال 92-1391 انجام شد. تیمارهای ورمی کمپوست و اسیدهیومیک به ترتیب در کرت های اصلی و فرعی اعمال شدند. تیمار اسیدهیومیک به صورت محلول پاشی سطح برگ ها در دو مرحله طویل شدن ساقه و زمان گلدهی اعمال گردید. به علاوه یک تیمار شیمیایی تحت عنوان کشاورزی متداول به صورت جدا از تیمارهای ارگانیک برای هر تکرار در نظر گرفته شد. در این بررسی، شاخص های رشد، اجزای عملکرد و عملکرد دانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین، از دو آنالیز آماری مجزا برای مقایسه تیمارهای ارگانیک با هم و مقایسه تیمارهای آلی با کشاورزی متداول استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین شاخص سطح برگ (lai)، ماده خشک کل (tdw) و سرعت رشد محصول (cgr) در تیمارهای 9 تن ورمی کمپوست در هکتار و 3000 پی پی ام اسیدهیومیک و کمترین میزان در کشاورزی متداول حاصل شد. همچنین، نتایج نشان داد که افزایش ورمی کمپوست منجر به افزایش معنی دار عملکرد دانه، تعداد غوزه در بوته و تعداد دانه در غوزه گردید، اما وزن هزار دانه تحت تاثیر این تیمار قرار نگرفت. با افزایش غلظت اسیدهیومیک از 1000 تا 3000 پی پی ام، تعداد غوزه در بوته، تعداد دانه در غوزه و عملکرد دانه نیز به طور معنی دار افزایش یافت؛ اما وزن هزار دانه کاهش پیدا کرد. اثر متقابل 9 تن ورمی کمپوست در هکتار و 3000 پی پی ام اسیدهیومیک دارای بالاترین میانگین تعداد غوزه در بوته (75/24)، تعداد دانه در غوزه (71/56) و عملکرد دانه (17/4268 کیلوگرم در هکتار) در دو سال بود که در مقایسه با کشاورزی متداول به ترتیب 2/79، 4/30 و 5/89 درصد افزایش نشان دادند.