تاثیر مصرف ورمی کمپوست و عناصر کم مصرف بر کمیت و کیفیت علوفه گلرنگ (carthamus tinctorius l.)

در مطالعه حاضر کمیت و کیفیت علوفه گلرنگ (carthamus tinctorius l.) تحت تاثیر مصرف ورمی کمپوست و کودهای تکمیلی در دو منطقه در استان کرمان در سال زراعی 94-1393 ارزیابی شد. تیمارهای آزمایشی شامل ترکیبی از دو سطح ورمی کمپوست (صفر و شش تن در هکتار) و 12 سطح کودهای تکمیلی (عدم کاربرد، گوگرد 100 کیلوگرم در هکتار، گوگرد 200 کیلوگرم در هکتار، روی با غلظت سه میلی لیتر در لیتر، بُر با غلظت دو میلی لیتر در لیتر، چهار ترکیب دوگانه و دو ترکیب سه گانه این سه عنصر) بود. نتایج نشان داد کاربرد ورمی کمپوست باعث افزایش عملکرد ماده خشک و مقادیر خاکستر، کلسیم و پروتئین خام شد، ولی تاثیر معنی داری بر چربی خام و فیبر نامحلول در شوینده اسیدی و شوینده خنثی نداشت. کاربرد شش تن در هکتار ورمی کمپوست با افزایش 2/37 درصدی عملکرد ماده خشک همراه بود. افزودن کودهای تکمیلی به‌ویژه در حالات ترکیبی با افزایش ماده خشک، خاکستر، کلسیم، پروتئین خام و چربی خام و کاهش فیبرهای نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی باعث افزایش کیفیت علوفه گردید. مقدار ماده خشک بوته ها در تیمار بدون کاربرد کودهای تکمیلی 1/46 درصد کمتر از تیمار مصرف ترکیبی 200 کیلوگرم در هکتار گوگرد با روی و بُر بود. پاسخ بوته ها هم به ورمی کمپوست و هم به کودهای تکمیلی در کرمان بهتر از بردسیر بود. علاوه بر شرایط آب و هوایی، وضعیت بهتر خاک در مزرعه کرمان می تواند دلیل این تفاوت باشد. به طورکلی، در هر دو مکان، کاربرد ورمی کمپوست و کودهای تکمیلی اثر هم افزایی داشت، به طوری که بیشترین و بهترین علوفه در تیمارهای کاربرد ورمی کمپوست همراه با ترکیب سه گانه گوگرد، روی و بُر مشاهده شد.