تاثیرکاشت گیاهان پوششی بر توزیع عمودی سطح برگ و ماده خشک سویا (glycine max l.) در رقابت با علف‌های هرز

به منظور مطالعه تغییرات عمودی سطح برگ و ماده خشک کانوپی سویا (glycine max l.) در رقابت با علف‌های‌هرز و در حضور گیاهان پوششی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1392 به صورت بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمار‌های آزمایشی شامل گیاهان پوششی (شبدر ایرانی (trifolium resupinatum l.)، شنبلیله (trigonella foenum–graecum l.) ، خلر (lathyrus sativus l.) و ماشک (vicia sativa l.)) و زمان‌های کاشت گیاهان پوششی (همزمان با سویا و سه هفته بعد از کاشت سویا) بوده و همچنین دو تیمار شاهد به صورت تک کشتی سویا با و بدون وجین در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد حداکثر میزان شاخص سطح برگ و تجمع ماده خشک سویا در لایه‌های مختلف کانوپی بسته به نوع گیاه پوششی و زمان کاشت آن متفاوت بود در حالی که گیاهان پوششی در کاشت با تاخیر شاخص سطح برگ و ماده خشک کمتری نسبت به کاشت همزمان داشتند. در اکثر موارد بیشترین شاخص سطح برگ و همچنین تجمع ماده خشک علف‌های‌هرز در لایه ابتدایی کانوپی (200 سانتی متر) به دست آمد. بیشترین مجموع سطح برگ علف هرز در تیمار کاشت همزمان سویا با شنبلیله (4/290 سانتی متر مربع) و بیشترین ماده خشک مجموع علف‌هرز در تیمار کاشت سویای بدون وجین (4/12 گرم بر بوته) مشاهده شد، در حالی که کمترین مجموع سطح برگ و ماده خشک کل علف‌هرز (به ترتیب صفر سانتی متر مربع و صفر گرم بر بوته) در تیمار کاشت با تاخیر ماشک به دست آمد، همچنین کاشت با تاخیر ماشک موجب تولید بیشترین عملکرد دانه سویا (6/3792 کیلوگرم در هکتار) در شرایط حضور علف‌هرز شد که بیشترین توانایی سرکوب کنندگی رشد علف‌های‌هرز را نسبت به سایر گیاهان پوششی داشته است. به نظر می رسد کاشت ماشک گل خوشه ای 21 روز بعد از سویا برای سرکوب کردن علف های‌هرز جایگزین مناسبی در کشاورزی پایدار باشد.