شبیه‌سازی عملکرد پتانسیل چغندرقند (beta vulgaris l.) و خلا عملکرد ناشی از محدودیت آب و نیتروژن در استان خراسان رضوی با مدل sucros

برنامه‌ریزی دقیق در تولید محصولات زراعی بر اساس تغییرات مکانی و زمانی عملکرد، مستلزم ارزیابی کمی عوامل محدود‌کننده رشد و آنالیز خلا عملکرد در مناطق مختلف می‌باشد. بدین منظور جهت پیش‌بینی پتانسیل و خلا عملکرد چغندرقند (beta vulgaris l.) به عنوان مهمترین محصول بهاره در استان خراسان، از مدل آزمون شده و تغییر یافته سوکرز (سوکرزبیت) استفاده شد. مبدا اصلی مدل سوکرزبیت، مدل سوکرز 2 بود که علاوه بر تغییرات اعمال شده در آن برای شبیه‌سازی چغندرقند، زیرمدل بیلان نیتروژن نیز به آن اضافه شد. افزون بر این، پایش عوامل زنده، غیرزنده و روش‌های مدیریتی موثر بر عملکرد با تکمیل نمودن پرسش نامه در مزارع شش شهرستان از استان خراسان صورت گرفت. نتایج شبیه‌سازی با مدل سوکرزبیت در شهرستان‌های مختلف استان خراسان رضوی نشان داد که چغندرقند در شهرستان سبزوار با 100 تن در هکتار کمترین و شهرستان نیشابور با 137 تن در هکتار بیشترین پتانسیل تولید را دارند. رابطه مثبت و معنی‌داری بین عملکرد پتانسیل و خلا عملکرد کل مشاهده شد. با وجودی که به طور متوسط، برخی کشاورزان تا 20 مرتبه زمین را آبیاری می‌کنند، هنوز خلا عملکرد ناشی از کمبود آب برای چغندرقند در این مناطق تا 42 تن در هکتار مشاهده می‌گردد. برای رسیدن به عملکرد پتانسیل، بسته به شرایط آب و هوایی بیش از 2000 میلی‌متر آب در شهرستان‌های سبزوار و تربت‌جام و 1400-1500 میلی‌متر آب در شهرستان‌های قوچان و نیشابور مورد نیاز است. برای پر کردن خلا عملکرد ناشی از کمبود نیتروژن و رساندن آن به عملکرد پتانسیل به طور متوسط 440 کیلوگرم درهکتار در برخی شهرستان‌های از جمله سبزوار، نیتروژن برای جذب توسط گیاه چغندرقند نیاز است. این در حالی است میزان نیتروژن به کاربرده شده درمزارع کشاورزان به طور متوسط 50 درصد این مقدار می‌باشد.