تاثیر سطوح نیتروژن و روی بر عملکرد، شاخص های کیفی و جذب عناصر غذایی کلزا (Brassica napus L. var. Okapi) در شرایط تنش شوری

در مناطق خشک و نیمه‌خشک جهان، از جمله ایران، شوری آب یا خاک یکی از مهم ترین مشکلات در توسعه کشاورزی است. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف عناصر نیتروژن و روی بر عملکرد، شاخص‌های کیفی و جذب عناصر غذایی کلزا (brassica napus l.) رقم اکاپی تحت تنش شوری، آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی در سال زراعی 89-1388 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این مطالعه نیتروژن در سه سطح (100 و 150 کیلوگرم در هکتار و بدون کاربرد نیتروژن)، روی در سه سطح (پنج و 10 کیلوگرم در هکتار و بدون کاربرد روی) و شوری آب آبیاری در دو سطح (هشت و 16 دسی زیمنس بر متر) عوامل آزمایش بودند. بر اساس نتایج به دست آمده، کاربرد نیتروژن و روی اثر معنی داری در افزایش ارتفاع، تعداد غلاف در بوته و نیز عملکرد دانه کلزا داشت. با این وجود، افزایش سطح شوری (از هشت به 16 دسی زیمنس بر متر) منجر به کاهش معنی دار شاخص‌های ذکر شده گردید. افزایش شوری تا سطح 16 دسی زیمنس بر متر همچنین باعث افزایش درصد گلیکوزینولات در دانه تا 5/9 درصد شد (از 49/27 به 11/30 درصد). علاوه بر این، با افزایش میزان شوری، درصد جذب نیتروژن، فسفر، پتاسیم و کلسیم به طور معنی دار کاهش و میزان سدیم و کلر در دانه کلزا به طور معنی داری رو به افزایش گذاشت. در مجموع می توان فراهمی عناصر غذایی به ویژه نیتروژن را به عنوان راهکاری جهت کاهش اثرات منفی تنش شوری در نظر گرفت.