بررسی شاخص تاثیر زیست‌محیطی (EIQ) آفت کش های مصرفی در محصول گندم (Triticum aestivum L.) و جو (Hordeum vulgare L.) در مشهد

شاخص تاثیر زیست‌محیطی (eiq) یک روش محاسبه مخاطرات زیست‌محیطی آفت کش ها است. با اندازه گیری شاخص می‌توان به پر مخاطره ترین آفت‌کش استفاده شده از لحاظ زیست‌محیطی در یک منطقه پی برد و با جایگزینی آن با آفت‌کش دیگر، سلامت زیستی جامعه‌ای خاص را تامین نمود و همچنین می‌توان با معرفی آفت‌کش‌های جایگزین و کم خطر یک محصول خاص، پایداری محصول در جامعه را سبب شد. برای ارزیابی مخطره زیست‌محیطی ناشی از کاربرد آفت‌کش‌ها در این تحقیق شاخص تاثیر زیست‌محیطی (eiq) و اجزای آن (جز کارگر مزرعه، جز مصرف کننده و جز اکولوژیک) و شاخص تاثیر زیست محیطی مزرعه (eiq-fur) مورد استفاده قرار گرفت. مقدار این شاخص برای ماده موثره آفت‌کش‌های مصرفی در محصول گندم (triticum aestivum l.) و جو (hordeum vulgare l.) در شهرستان مشهد تعیین شد و برای مقایسه آفت‌کش‌ها و روش‌های مدیریت آفت، شاخص eiq-fur محاسبه گردید. طبق نتایج به دست آمده، بیشترین خطر در جز مصرف کننده و آبشویی و کارگر مزرعه، مربوط به قارچکش کاربندازیم بود. دیازینون کمترین خطر را در جز کارگر مزرعه دارا بود. کمترین خطر در جز مصرف‌کننده و آبشویی مربوط به حشره کش دلتامترین بود. در جز اکولوژی بیشترین تخریب زیست‌محیطی توسط حشره‌کش دیازینون ایجاد می‌شد. قارچ‌کش کاربندازیم پرمخاطره‌ترین سم مصرفی در بین سموم مورد استفاده در مزارع گندم و جو در شهرستان مشهد شناخته شد. کمترین مقدار میانگین وزنی شاخص eiq-fur در کاربرد علف کش‌ها و بیشترین مقدار این شاخص در کاربرد قارچ کش‌ها دیده شد.