تاثیر کاربرد کودهای دامی و زیستی بر عملکرد و شاخص‌های مورفولوژیکی چای ترش (Hibiscus sabdariffa L.)

به منظور بررسی اثرات کود دامی و کودهای زیستی بر عملکرد و شاخص‌های مورفولوژیکی گیاه دارویی چای‌ترش (hibiscus sabdariffai l.) آزمایشی در مزرعه آموزشی- پژوهشی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال زراعی 91-1390 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح کود دامی شامل: صفر، 10 و 20 تن در هکتار و هشت سطح مصرف کود زیستی شامل: شاهد (بدون مصرف کود زیستی)، نیتروکسین، بیوسولفور، فسفات بارور 2، نیتروکسین+ بیوسولفور، نیتروکسین+ فسفات بارور 2، بیوسولفور+ فسفات بارور 2 و نیتروکسین+ بیوسولفور+ فسفات بارور 2 بودند. سطوح مختلف کود دامی به ‌عنوان عامل اصلی و تیمارهای کود زیستی به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. اضافه کردن کود دامی به خاک و عملیات تلقیح بذور چای ترش با کودهای زیستی قبل از کاشت انجام شد. صفات مورد مطالعه شامل ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه‌های فرعی، تعداد میوه در بوته، عملکرد بیولوژیک و عملکرد اقتصادی بود که بر اساس نتایج، مصرف سطوح مختلف کود دامی و تیمارهای کود زیستی و برهمکنش آن‌ها بر صفات مورد بررسی معنی‌دار شد. بیشترین مقدار عملکرد اقتصادی چای ترش برابر با 29/1 تن درهکتار با مصرف توام 10 تن در هکتار کود دامی و کود زیستی نیتروکسین به‌ دست آمد. نتایج نشان داد که مصرف تلفیقی کودهای دامی و زیستی، نسبت به مصرف جداگانه آن‌ها می‌تواند در افزایش عملکرد اقتصادی و ویژگی‌های رشدی چای ترش نقش موثری را ایفا کند.