ارزیابی حساسیت انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای تولید چای در استان گیلان

تولید پایدار یک محصول در هر منطقه مستلزم توجه به سیر انرژی سامانه تولیدی آن است، در عین حال توجه به نهاده‌های ورودی سامانه تولیدی با نگرش مدیریت محیط زیست نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این تحقیق انرژی مصرفی و انتشار گازهای گلخانه‌ای تولید چای در استان گیلان مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات از طریق مصاحبه حضوری با 75 چای‌کار گیلانی و تطبیق اطلاعات با دفترچه چای هر کشاورز جمع‌آوری شد. مجموع انرژی‌های ورودی در جریان تولید چای 60/39060 مگاژول بر هکتار و میزان کارایی انرژی 22/0 محاسبه شد. کودهای شیمیایی بیشترین سهم را در انرژی‌های مصرفی و انتشار گازهای گلخانه‌ای به ترتیب با 55/58 و 22/74 درصد در تولید چای به خود اختصاص دادند. مجموع انتشار گازهای گلخانه‌ای تولید چای در منطقه 82/1281 کیلوگرم معادل دی‌اکسید کربن در هکتار بود. نتایج استفاده از تابع کاب داگلاس و تحلیل حساسیت انرژی تولید چای در استان گیلان نشان داد که تاثیر تمامی نهاده‌های انرژی ورودی به غیر از سموم شیمیایی بر عملکرد مثبت بود. نهاده نیروی کارگری، حساس‌ترین و بنابراین موثرترین نهاده بر عملکرد چای بود و پس از آن نهاده‌های انرژی ماشین‌ها و سموم شیمیایی قرار داشتند.