مدل‌سازی تاثیر کشت نشایی بر عملکرد و مصرف آب ذرت در شرایط محیطی گرگان

کشت نشایی محصولات زراعی یکی از روش هایی است که برای بهبود مصرف آب و افزایش عملکرد معرفی شده است. از عوامل موثر بر موفقیت این روش می توان به اندازه گیاهچه و تاریخ کاشت اشاره نمود. در پژوهش حاضر، شبیه‌سازی تاثیر کشت بذری و چهار اندازه گیاهچه شامل (13، 16، 19 و 22 سانتی مترمربع در بوته سطح برگ( برای کشت نشایی ذرت (رقم سینگل کراس704) در چهار تاریخ کاشت 20 خرداد، 4 تیر،  23تیر و 5 مرداد در شرایط محیطی گرگان برای 16سال (2015-2000) با مدل ssm-icrop2 انجام شد. در تاریخ کاشت 20 خرداد، کشت نشایی در مقایسه با کشت بذری بین 16 تا 26 روز زودرس تر شد. امّا کشت نشایی تاثیری بر عملکرد و مقدار نیاز خالص آبیاری نداشت (متوسط عملکرد 1331 گرم در متر مربع و متوسط نیاز خالص آبیاری 435 میلی متر در هکتار). در تاریخ کاشت 4 تیر کشت نشایی در مقایسه با کشت بذری باعث 19 تا 33 روز زودرسی محصول شد (برداشت زودتر) و مانند تاریخ کاشت 20 خرداد تاثیری بر عملکرد و مقدار نیاز خالص آبیاری نداشت (متوسط عملکرد و نیاز آبی به‌ترتیب 1329 گرم در متر مربع و 416 میلی متر در هکتار). در تاریخ کاشت 23 تیر کشت نشایی با نشاهای بزرگ (سطح برگ 19 و 22 سانتی مترمربع در بوته) توانستند دوره رشد خود را قبل از 1 آذر به اتمام برسانند (متوسط عملکرد 1273 گرم در متر مربع و متوسط نیاز آبیاری 381 میلی متر در هکتار). لازم به ذکر است در تاریخ کاشت 23 تیر، کشت بذری و کشت نشایی با گیاهچه کوچک (سطح برگ 13 و 16 سانتی مترمربع در بوته) نتوانستند تا 1 آذر به مرحله رسیدگی کامل برسند و بنابراین، قابل توصیه نیستند. در تاریخ کاشت 5 مرداد همه انواع کشت با توجه به اینکه دوره رشد آن ها تا 1 آذر تکمیل نشد، قابل توصیه نیستند. همچنین از نظر اقتصادی با توجه به نتایج، نشاکاری سود بیشتری را حاصل نکرده و هزینه های بیشتری را در بر داشت.