ارزیابی تاثیر زمان مصرف باکتری های محرک رشد بر جذب عناصر پرمصرف و عملکرد گوجه فرنگی (l. solanum lycopersicum)

به منظور بررسی تاثیر دو روش مصرف کودهای زیستی شامل بذرمال و محلول دهی پای بوته بر عملکرد، جذب عناصر npk، شاخص های کیفی و کمی شامل ویتامین ث، تعداد میوه کل و درصد میوه قابل عرضه به بازار گوجه فرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار به اجرا درآمد. در این آزمایش بذرهای گوجه فرنگی رقم سوپر چیف به هنگام کاشت در خزانه و نشاءهای گوجه فرنگی هنگام کاشت در زمین اصلی با تیمار تلفیقی جدایه‌های pseudomonas sp. شامل (s10-3+s19-1، s14-3+s19-1 و s21-1+s19-1) تلقیح شدند، علاوه بر آن تیمار شاهد بدون تلقیح باکتری و تیمار کود کامل (براساس نتایج آزمون خاک) به منظور انجام مقایسه لحاظ شد. تیمارها شامل t1 تلقیح با باکتری هایs10-1+s19-1 در هنگام کاشت بذر در خزانه به روش بذرمال، t2 تلقیح با باکتری هایs14-3+s19-1 در هنگام کاشت بذر در خزانه به روش بذرمال، t3 تلقیح با باکتری هایs19-1+s21-1 در هنگام کاشت بذر در خزانه به روش بذرمال، t4 تلقیح خاک با باکتری های s10-1 +s19-1 در هنگام کاشت نشاء در زمین اصلی، t5 تلقیح خاک با باکتری های s14-3+s19-1 در هنگام کاشت نشا در زمین اصلی، t6 تلقیح خاک با باکتری های s19-1+s21-1 در هنگام کاشت نشا در زمین اصلی، t7 شاهد بدون کود و تلقیح میکروبی و t8 تیمار کود کامل براساس آنالیز خاک. نتایج نشان داد که اثر زمان تلقیح باکتری‌های فوق بر شاخص‌هایی مثل عملکرد در متر مربع، میزان میوه کل، درصد میوه قابل عرضه به بازار، میزان پتاسیم و ویتامین ث میوه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود و بالاترین عملکرد و میزان میوه کل، درصد میوه قابل عرضه به بازار و میزان پتاسیم میوه در تیمارt2 - به ترتیب با مقادیر 4130.9 گرم بر متر مربع و 60.22 ، 31.18 و 4.7 میلی گرم بر گرم و بالاترین میزان ویتامین ث در تیمار t3 با مقدار 7.02 میلی گرم در 100 گرم وزن تر میوه بدست آمد. این در حالی بود که سایر صفات اندازه‌گیری شده در این آزمایش شامل درصد نیتروژن و فسفر موجود در برگ های گیاه، طول و قطر میوه و درصد ماده خشک تحت تاثیر زمان تلقیح باکتری های مورد استفاده قرار نگرفت. باتوجه به نتایج فوق می‌توان به موثر بودن زمان تلقیح باکتری های مورد استفاده و نوع باکتری مورد استفاده در این آزمایش به عنوان کود زیستی در بهبود عملکرد و کیفیت میوه اشاره کرد.

Evaluation the Effect of Inoculation Time of Plant Growth Promoting Rhizobacteira on Macroelements Uptake and Yield of Tomato (Solanum lycopersicum L.(

Introduction;Poor soil fertility is one of the main problems that limit the successful agricultural production and the global economy. Therefore, it is necessary to regulate or correct poor soil fertility, by providing vital nutrients for optimum plant growth. Improving soil fertility through fertilizer can increase crop production per unit area. But excess use of chemical fertilizers, in addition to disrupting the biological balance, nutrition and physical properties of soils, causes to environmental hazards, pollution of surface and ground water resources. Biofertilizers can reinforcement soil fertility  and provide the required plant nutrition with respect of sustainable agriculture. These organisms not only stimulate the growth of plants by helping the specific elements, but also reduce disease, improve soil structure and consequently increase the quantity and quality of their product. Pseudomonas, Bacillus, Azospirillum, Azotobater and Rhizobium are the most important plant growth promoting rhizobacteria (PGPR). Several mechanisms have been suggested by which PGPR can promote plant growth, including auxins, enhancing stress resistance, asymbiotic N2 fixation, solubilization of inorganic phosphate, mineralization of organic phosphate or other nutrients and inhibiting the growth of pathogenic microorganisms.;Materials and methods;In order to determine the best time of application of Pseudomonas ssp. strains (sp.S101 + sp.S191 , sp.S143 + sp.S191 , sp.S191+ sp.S211) as a plant growth promoting rhizobacteria on growth and nutritional characteristics of tomato (Lycopersicon esculentum Mill cv. Super Chief) an experiment based on randomized complete block designed with 8 treatments and 3 replications in field of research station Khalatpoushan Faculty of Agriculture, Tabriz University. Treatments used in this experiment included : 1 Inoculation with Pseudomonas bacteria sp.S101 + Pseudomonas sp.S191 during seed planting in the nursery, 2 Inoculation with Pseudomonas bacteria sp.S143+Pseudomonas sp.S191 during seed planting in the nursery, 3 Inoculation with Pseudomonas bacteria sp.S191+Pseudomonas sp.S211 during seed planting in the nursery, 4 Inoculation with Pseudomonas bacteria sp.S101 + Pseudomonas sp.S191 during planting seedlings in the main land 5 Inoculation with Pseudomonas bacteria sp.S143+Pseudomonas sp.S191 during planting seedlings in the main land 6 Inoculation with Pseudomonas bacteria sp.S191+Pseudomonas sp.S211 during planting seedlings in the main land 7 control treatment without bacteria inoculation 8 fertilizer treatment (according to the soil test).  ;Results and discussion;The result showed that the effects of the timing of bacteria inoculation on tomato characters such as yield, fruit size and the percentage of marketable fruit, percentage of K, vitamin C is meaningful and the highest amount of yield, fruit size, the percentage of marketable fruit, percentage of K in fruit was in T2 treatment concluded (4130.9 g m2 and 60.22 and 31.18 and 4.7 mg g1) respectively and the highest amounts of the vitamin C in T3 treatment as 7.02 mg 100g1 fruit weight. However the other measured traits, including percentage of percentage of N, P in plant leaves, length and diameter of fruit and percentage of the dry matter did not affected by the timing of bacteria inoculation. According to the result timing of bacteria inoculation has a significant effect on yield and quality improvement of tomato.;Conclusion;  The results of this research showed that tomato seed inoculation with the Pseudomonas ssp. strains including (sp.S101 + sp.S191 , sp.S143 + sp.S191 , sp.S191+ sp.S211)  compared with soil inoculation of Pseudomonas ssp. strains significantly increased yield, vitamin C, potassium content of fruit and percentage of marketable fruit. However, the increase in the amount of potassium, phosphorous and nitrogen concentration in plant leaves was not significant. In addition to increasing the yield and quality of tomato, tomato seed inoculation with the Pseudomonas ssp. strains compared with soil inoculation with the strains Pseudomonas is considered a better method.