تاثیر مدیریت تغذیه ای روی عملکرد، کارایی نیتروژن، کربن آلی و نیتروژن خاک در تناوب کلزا (brassica napus l.)گندم (triticum aestivum l.)

به منظور بررسی اثرات مدیریت تغذیه گیاهان بر عملکرد دانه، کارایی نیتروژن و خصوصیات خاک، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس در طی سال های 1393-1389 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تناوب در دو سطح (کلزا (brassica napus l.)سویا (glycine max l.)گندم (triticum aestivum l.) و کلزاگندم) و تیمارهای کوددهی در نه سطح (1f: اوره؛ 2f: اوره + زئولیت؛ 3f: کمپوست دامی؛ 4f: کمپوست دامی + زئولیت؛ 5f: اوره + کمپوست دامی؛ 6f: اوره + کمپوست دامی + زئولیت؛ 7f: اوره + آزوکمپوست؛ 8f: اوره + آزوکمپوست + زئولیت و 9f: شاهد) به ترتیب به عنوان کرت های اصلی و فرعی بودند. بیشترین عملکرد کلزا و گندم از تیمار تلفیقی 6f در سال دوم آزمایش به مقدار 3571 و 4001 کیلوگرم در هکتار به ترتیب حاصل شد. بیشترین میزان جذب نیتروژن از تیمار 6f (115 و 120 کیلوگرم در هکتار) و کمترین مقدار از تیمار 9f (30 و 28 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب برای کلزا و گندم حاصل شد. بیشترین میزان افزایش در کربن آلی خاک از تیمار 4f به میزان 9 درصد و بیشترین کاهش از تیمار 1f به میزان 14 و 17 درصد به ترتیب برای کلزا و گندم به دست آمد. نتایج نشان داد استفاده از کود دامی و زئولیت روشی مناسب برای کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، افزایش عملکرد و بهبود پایداری در سیستم های کشاورزی می باشد.