ارزیابی تحمل به یخ‌زدگی برخی گونه‌های آویشن (thymus spp.) جهت کشت در فضای‌سبز

به‌منظور ارزیابی تحمل به یخ زدگی گونه های مختلف آویشن (thymus spp.) دو آزمایش جداگانه در شرایط هوای آزاد و اتاقک انجماد در دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. این آزمایش ها به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح‌ کاملا تصادفی در شرایط اتاقک انجماد و فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در شرایط هوای آزاد اجرا شد. فاکتور اول شامل دما (10، 20 و 30 درجه سانتی‌گراد) در شرایط اتاقک انجماد و زمان نمونه برداری (آخر خرداد، آخر آذر و آخر بهمن ماه) و فاکتور دوم گونه های آویشن (thymus kotschyanus boiss. and hohen، t. pubescence boiss & kotschy ex celak ،ronniger t. fedtschenkoi، t. daenensis jalas، &t. vulgaris l.و l. t. sepyllum) بود. درصد زنده‌مانی در شرایط اتاقک انجماد یک ماه بعد از قرار گرفتن در گلخانه و در هوای آزاد در 15 فروردین هر سال اندازه‌گیری شد. در دمای 20 درجه سانتی‌گراد بیشترین درصد زنده‌مانی به ترتیب در گونه‌های t. vulgaris و t. sepyllum و کمترین آن در گونه t. pubescence مشاهده شد، ولی در 10 و 30 درجه سانتی‌گراد و شرایط هوای آزاد اختلاف معنی داری بین گونه ها مشاهده نشد. همچنین گونه‌های t. kotschyanus، t. vulgaris و t. sepyllum میزان نشت الکترولیت کمتر و گونه‌های t. vulgaris و t. kotschyanus میزان کلروفیل و پرولین برگ بیشتری را در بین گونه ها داشتند. از لحاظ فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دسموتاز و آسکوربات پراکسیداز تفاوت معنی داری بین گونه ها مشاهده نشد، درحالی که بیشترین فعالیت آنزیم پراکسیداز در گونه های t. kotschyanus و t. sepyllum مشاهده شد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان استنباط کرد که گونه‌های t. vulgaris، t. sepyllum و t. kotschyanus تحمل بیشتری نسبت به تنش یخ‌زدگی دارند.