تاثیر مدیریت های تغذیه ای بر شاخص های رشدی گیاه دارویی انیسون (pimpinella anisum l.)

امروزه مصرف بی رویه کودهای شیمیایی در سیستم های زراعی رایج، سبب بهم خوردن تعادل عناصر غذایی، کاهش عملکرد کمی و کیفی محصولات و آلودگی منابع آب و خاک گردیده است. به‌منظور مطالعه اثرات کاربرد جداگانه و تلفیقی کودهای زیستی و آلی بر شاخص های رشدی گیاه دارویی انیسون (pimpinella anisum l.)، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 90-1389 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و 15 تیمار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1 کود زیستی میکوریزا (glomus intraradices) 2 میکوریزا + کود گاوی، 3 میکوریزا + ورمی‌کمپوست 4 میکوریزا+کمپوست، 5 میکوریزا + کود شیمیایی، 6 کود زیستی بیوسولفور (حاوی باکتری thiobacillus sp.) به‌همراه گوگرد آلی بنتونیت‌دار، 7 بیوسولفور + کود شیمیایی 8 بیوسولفور + کود گاوی، 9 بیوسولفور + ورمی‌کمپوست، 10 بیوسولفور+ کمپوست، 11 کود گاوی، 12 ورمی‌کمپوست، 13 کود شیمیایی، 14 کمپوست و 15 شاهد. نتایج این آزمایش در مورد صفات رشدی این گیاه نشان داد که بالاترین شاخص سطح برگ، میزان ماده خشک و سرعت رشد محصول بهترتیب در تیمارهای تلفیقی میکوریزا و شیمیایی (2.4)، بیوسولفور ورمی کمپوست (348.74 گرم بر متر مربع) و بیوسولفور ورمی کمپوست (14.42 گرم بر متر مربع در روز) و کمترین این صفات به ترتیب در تیمار کمپوست 1.35، تیمار کمپوست 200 گرم بر متر مربع و تیمار شاهد (4.93 گرم بر متر مربع در روز) به دست امد. به‌طور‌کلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد کودهای زیستی میکوریزا و بیوسولفور نقش چشمگیری در افزایش شاخص های رشدی گیاه دارویی انیسون داشت. علاوه ‌بر این، مصرف تلفیقی کودهای زیستی در مقایسه با کاربرد منفرد منابع کودی، اثرات مثبت بیشتری بر صفات رشدی انیسون داشت.