تحلیل معناشناختی واژگان حوزه معنایی «مرگ» در شعر لبید بن ربیعه

یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که ذهن انسان‌ها بویژه اندیشمندان و از جمله شاعران را به خود مشغول کرده مساله «مرگ» است. در ادبیات عرب نیز شاعران قبل و بعد از اسلام دل مشغولی های فراوانی نسبت به مرگ داشتند که از بزرگترین رویداد زندگی بشری است. در این میان لبید بن ربیعه شاعر عرب دوره جاهلی از جمله شاعرانی است که فراوان از مرگ سخن به میان آورده است؛ لذا با بررسی دقیق دیوان شعر او می توان گفت که «حوزه معنایی مرگ» یکی از حوزه‌های برجسته در شعر این شاعر مرگ اندیش است. در این مقاله تلاش شده است تا تمامی واژگان دالّ بر مرگ چون «الموت، المنیّه، الحتف و الحِمام» و... بر اساس فرهنگ لغت‌های معتبر چون «لسان العرب و معجم مقاییس اللغه» و... مورد بررسی قرار گیرد و دلالت‌های بافت مدارانه آن‌ها در دیوان شاعر واکاوی می گردد. در این مقاله درباره موضوع «نشان داری واژه ها» در حوزه معنایی مرگ بحث شد؛ چرا که طرح این مبحث به خوبی بیانگر توانمندی شاعر در واژه گزینی مناسب است.