روایت شناسی رمان «عمارت یعقوبیان» اثر علا الاسوانی براساس نظریه روایتی ژرار ژنت

روایت شناسی علمی جدید است که کارکردِ اصلی آن بررسی عناصر ساختاری در روایت و چگونگی ترکیب این عناصر است. این علم در سده های اخیر محور اندیشه بسیاری از نظریه‌پردازان قرار گرفت و زمینه را برای تکامل روایت‌شناسی مهیا ساخت. ژرار ژنت نظریه-پرداز فرانسوی از جمله روایت شناسانِ ساختارگرایی است که گامی بلند در راه اعتلای این علم برداشت. او در نظریه اش جهت تحلیل متن روایی سه عامل زمان دستوری، وجه یا حال و هوا و لحن را کانون توجه خود قرار داده است. در این پژوهش یکی از برجسته ترین رمان‌های علا الاسوانی به نام «عمارت یعقوبیان» براساس این نظریه مورد تحلیل واقع شده است. نتایج حاصل نشان می‌دهد، رمان فاقد نظم خطی حوادث است و از طریق حضور اندک راوی و ارایه حداکثری اطلاعات بر خواننده تاثیر گذاشته و درسراسر روایت نویسنده/راوی مسیر روایت را به پیش می راند.