تحلیل جامعه شناختی القابِ شاعران عربی براساس نظریه «داغ ننگِ» گافمن

نظریه داغ ننگی که جامعه‌شناس بزرگ آمریکایی «اروینگ گافمن» ارایه کرده، مبیّن این مطلب است که سه دسته صفات و القاب جسمی، نژادی و شخصیتی می‌توانند به عنوان داغ ننگی بر پیشانی شخص ملقّب قرار گیرد و زندگی و رفتار اجتماعی او را متاثر سازد. این پژوهش با استناد به این نظریه در صدد است تا طرق شکل‌گیری القاب شاعران عربی و میزان تاثیرگذاری آنها بر رفتارهای اجتماعی شاعران را بررسی کند. مهمترین یافته‌های این پژوهش- که با روشی تحلیلی ــ توصیفی به دست آمده است- بیان‌کننده این مطلب است که یکی از مهمترین طرق شکل‌گیری لقب در نزد شاعران عربی استفاده از معایب و صفات جسمی و نژادی به عنوان لقب است که به خوبی می‌تواند با نظریه داغ ننگ مورد تحلیل واقع شود؛ در این پژوهش مشخص شده است که کنشهای شاعرانی چون عنتره، شنفری، تابط شرا و حطییه در قبال داغهای جسمی و نژادی خود، بسیار متفاوت و از روزن اشعار و گفته‌های آنان قابل بررسی است.