واکاوی شخصیت زنان در داستانهای دو مجموعه «لیتنی کنت اعلم» و «الخاله الضایعه» اثر «بنت الهدی صدر»

یکی از مهمترین مولفه های ساختاری در داستان که بار اصلی داستان را بر دوش می‌کشد، عنصر شخصیت است. در این بین، حضور چشمگیر زن به عنوان یکی از شخصیتهای اصلی و اهتمام به شخصیت پردازی از زنان، از اصلی ترین مباحث مرتبط با داستان است که در چند دهه اخیر مورد توجه داستان نویسان قرار گرفته است. یکی از نویسندگان معاصر عرب که اهتمامی ویژه به نقش زن داشته است «بنت الهدی صدر» است. با توجه به حضور پربسامد زن در داستانهای بنت الهدی صدر، نگارنده این پژوهش، با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی به بررسی شخصیت زن و روشهای شخصیت پردازی او در چهارده داستان کوتاه این نویسنده در دو مجموعه «لیتنی کنت اعلم» و «الخاله الضایعه» پرداخته است. ابتدا انواع شخصیت اعم از ایستا و پویا، اصلی و فرعی، ساده و جامع بررسی کرده، در ادامه، شیوه های شخصیت پردازی(مستقیم و غیر مستقیم:گفتگو، کنش و نام) واکاوی شده است. نتایج جستار پیش رو نشان می دهد که تقریباً اغلب شخصیتهای داستانهای بنت الهدی صدر، زنان دیندار و از نوع ایستا و ساده هستند و نویسنده بیشتر ناظر به خصوصیات باطنی و معنوی آنها در پردازش شخصیتهای داستانی، از هر دو روش مستقیم و غیرمستقیم بهره گرفته است.