افسانه «زرقا الیمامه» در شعر عزالدین مناصره و امل دنقل(مقایسه خلاقیت دو شاعر در مضمون آفرینی در شعر پایداری)

افسانه ها در شعر معاصر عربی، طی یک قرن گذشته، کاربردی گسترده یافته اند. افسانه «زرقا الیمامه» از میراث دوره جاهلی، از جمله آن است که برخی از شاعران مشهور با بکارگیری آن، نابسامانی‌های موجود در جهان عرب را بازتاب داده اند. عزّالدین مناصره، شاعر فلسطینی، در قصیده ای به نام «زررقا الیمامهِ» و امل دنقل، شاعر مصری، در قصیده ای به نام «البکا بین یدی زرقا الیمامه» این افسانه کهن را به شکلی هنرمندانه در خدمت شعر پایداری بکار گرفته اند. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با مقایسه خلاقیتهای دو شاعر، شیوه ایجاد پیوند میان این افسانه و قضایای سیاسی و اجتماعی جهان معاصر را بررسی و با هم مقایسه نموده است. یافته های این پژوهش گویای آن است که دو شاعر، با دخل و تصرّفی شاعرانه، این افسانه را به خوبی به ناکامیهای جهان معاصر عرب پیوند زده و از آن، مفهومی نو خلق نموده اند، با این تفاوت که امل دنقل در این زمینه، با موضوع آفرینی و خلاقیت بیشتر، اثری برجسته تر پدید آورده است که در قالب آن، حجم فاجعه شکست اعراب از اسراییل، به عنوان یک تراژدی انسانی، به طور کامل ترسیم شده است.