بررسی کانون شدگی و راوی در رمان فی الطریق الیهم از هدیه حسین

در ادبیات کلاسیک بررسی راوی و کانون‌شدگی در داستان و رمان بصورت کلی و در زاویه دید خلاصه می‌شد‌. اما با ظهور نظریه‌های جدید زبان‌شناسی از سوی برخی صاحب نظران بخصوص ژنت، این‌دو بصورت دقیق‌تری مورد بررسی قرار گرفت و از هم مجزا شدند. راوی یعنی کسی که داستان را نقل می‌کند و کانون‌گر یعنی کسی که چیزی را مشاهده و سپس مورد توجه قرار می‌دهد. هدیه حسین نویسنده عراقی از رمان نویس‌های معاصر عراق است که توانسته با نوشتن چندین رمان در زمره رمان نویسان تا حدودی موفق زن عرب قرار بگیرد. از جمله آثار او، رمان‌ فی الطریق الیهم است که با نگاهی فردیاجتماعی به مسائل جامعه آن روز عراق نوشته شد. راوی اصلی این رمان کودکی شش ساله است که با وجود خردسال بودن، اما از انواع کانون‌گری و راویتگری مختلف استفاده کرده است؛ همین امر باعث شده تا این رمان برای این پژوهش انتخاب و دو مولفه مذکور آن با روش توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار بگیرد. در این رمان پیوسته با تغییر کانون روایت روبرو هستیم؛ اما با توجه به غلبه‌ی «من اول شخص»، عمدتا کانون‌ساز به صورت درونی نمود می‌یابد؛ بدین ترتیب راوی صاحب اصلی‌ترین پنجره کانون‌شدگی است. البته بصورت محدود این‌دو از یکدیگر مجزا می‌شوند و کانون‌گری از نوع درونی به بیرونی و راوی از درون داستانی به راوی دیگرگوی تبدیل می‌‌شود. گاهی نیز بصورت نادر راوی ناشناشدرون داستانی بصورت نامحسوس در هیبت راوی اصلی اما با آگاهی بیشتر و یا در قالب سوم شخصی ناآشنا در داستان حضور پیدا می‌کند.

A Cognitive Narrative Approach to the two elements of focalization and the narrator in the novel fi Altariq Elayhem by Hadiya Hussein

Previously Study Narrator and focalization in the story was generally And summed up from the angle of view. With the introduction of structuralism theories by some pundits, especially Genet, These two were examined more carefully and have been separated. The narrator is the one who tells the story and A focalizer means someone who observes something and then and then he pays attention. Hadiya Hussein is an Iraqi writer and one of Iraq's contemporary novelists has managed to become one of the most successful Arab female novelists by writing several novels, among others is novel fi Altariq Elayhem, which is written with a personalsocial look at the issues of Iraqi society that day. This descriptiveanalytical study seeks to investigate the two components mentioned in this novel. In most parts of the novel, the internal focalizer be identical with the narrator that is, both are the same spirit of Amal. As such, the narrator owns the main window of focalization. In a limited way, the two are sometimes separated, and the internal focalizer becomes the external focalizer and homodiegetic narration becomes the heterodiegetic narration.