بررسی و تحلیل عنصر زمان در شعر انسی الحاج (با تکیه بر دیوان لن)

عنصرزمان، یکی از ارکان مهم شعر معاصر است که در دو بعد درونی و بیرونی قابل بررسی است؛ البته بعد درونی آن در ادبیات و شعر نمود برجسته‌تری یافته، به طوری‌که شاعر آن را محملی برای بیان تجربیات فردی و اجتماعی خود قرار می‌دهد. از جمله‌ شاعرانی که به عنصر زمان توجه داشته و این عنصر به یک از مولفه‌ اساسی در شعر او بدل گشته، انسی الحاج است؛ وی علی‌رغم اینکه بعنوان طلایه‌دار شعر سپید عربی و از مهم‌ترین شاعران صاحب سبک و تاثیرگذار در عرصه شعر معاصر عربی شناخته می‌شود‌‌، اما در پژوهش‌ها‌‌ی ادبی ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته است، از این‌رو، و با توجه به اینکه شناخت رویکرد شاعر نسبت به زمان نقش بسزایی در رمزگشایی شعر او دارد، پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی به بررسی عنصر زمان در دیوان «لن» می‌پردازد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که زمان در شعر انسی الحاج متاثر از گرایشات سورئالیستی او، و از حضور فعالی برخوردار است و بیش از آنکه به معنای زمان واقعی و خارجی باشد، بر زمان رویایی، ذهنی و درونی دلالت دارد. فعل مضارع که به نوعی دال بر پویایی و استمرار سیالیت است، در این دیوان بیشتر مورد استفاده قرار گرفته و در موارد بسیاری هم مرز گذشته، حال و آینده را در هم شکسته و به نوعی بر لازمانی دلالت دارد. پر بسامدترین ظرف زمانی در دیوان «لن» واژه «لیل» است، که در محورهایی همچون انسان‌وارگی، هنجارشکنی، تبلور محبوب در شب، و اتحاد زمانی شاعر با شب مورد بررسی قرار می‌گیرد.

The Analysis of the Methods of narrations of the narrative speeches in Ahl alHamidiyah’s Najib Kilani

Narration, is a literary work which has a narrator, text and a reader. Through the narrator, the narrative text, is passed on to the reader in various ways. How the texts transmitted and how the narration and the narrator do this role, it is called “the methods of the narrative storie s”. Ahl alHamidiyah’s novel is the work of Najib Kilani, a contemporary and Egyptian Muslim writer (1931). In this realistic work Kilani has been able to accurately display the political and social atmosphere of Egyptian society especially universities using the method of representing speech and thoughts. The emergence of the dimensions of the characters and events of the novel of Ahl alHamidiyah in the narrative speeches is raised as the issue of this research. In this research, the analysis of fictional stories based on five direct narrative methods have been discussed. The purpose of this research, which is descriptiveanalytic, is to determine the amount of Kilani’s usage of each of these methods in different situations. Each of the aforementioned methods has also been used to explain the specific purpose. The results indicate that the direct method and narrative report have the highest frequency due to the realistic story and the use of the viewpoint of the third person omniscient. The use of narrative reports is used in cases such as strict observance and refusal to describe the details of events, and direct statements are used in explaining the psychological and cognitive aspects of characters and drawing their inner feelings.