فرشتگان حافظ اعمال در سورۀ قاف‏ بازخوانی آیات با تاکید بر انسجام متن

در آیات 29-16 سورۀ قاف عباراتی در مورد وسوسۀ انسان و احاطه علم خداوند به احوال انسان در دنیا و آخرت ذکر شده که زمینه‌ساز برخی اختلاف نظرات تفسیری شده‌است. به نظر می‌رسد که پیش‌فرض‌هایی که به خاطر روایات متعددی که در شرح این آیات و دو فرشته موکل وجود دارد، برخی مفسران و مترجمان را دچار سوءبرداشت در فهم آیات کرده است. پرسش اصلی پژوهش حاضر آن است که آیا آیات سوره قاف در کتب تفسیری به نحو جامعی تبیین شده است؟ روش این مقاله، تحلیلی انتقادی با رویکرد انسجام متن است. بنابراین با مشخص نمودن نقاط اختلاف نظر و بررسی اقوال مختلف و تاکید بر انسجام آیات، تبیینی سازوار از این آیات ارائه می‌گردد. بر اساس یافته‌های پژوهش، باید گفت بر خلاف قول مشهور، منظور از واژه متلقیان در سورۀ قاف، دو فرشتۀ کاتب حسنات و سیئات نبوده بلکه مراد دو جنبه الهی و نفسانی انسان است که در حال تخاصم در حالت حدیث نفس هستند و این تخاصم در روز قیامت با همان ابعاد به شکل دیگری ظهور پیدا می‌کند. به این ترتیب باید گفت که این بخش از سورۀ قاف، تصویری منسجم از جنبۀ دنیوی و اخروی وسوسه درونی انسان و آگاهی خداوند متعال به جزئیات آن، ارائه می‌دهد.

angels recording deeds in surah qāfre-reading verses with emphasis on text coherence

verses 16-29 of surah qāf in the holy quran include the temptation of man and the encirclement of god’s knowledge about the situation of man in this world and the hereafter, which are in disagreements by interpreters. seemingly, the presuppositions due to the numerous narrations that explain these verses and the two angels who record the deeds, caused some commentators and translators to misunderstand the verses. the research’s main question is, whether the verses of surah qāf have been comprehensively explained in the exegetical books? using the critical analysis method with the text coherence approach, it identifies the points of disagreement and examines different sayings, emphasizing the coherence of the verses to provide a proper explanation. findings show that contrary to popular opinion, the word mutalaqīān here does not mean the two angels who are responsible for writing deeds, but it means the two divine and spiritual aspects of man, which are in conflict in the state of self-talking and this conflict will appear in a different form with the same dimensions at the day of judgment. therefore, this part of the surah presents a coherent image of the worldly and hereafter aspects of human temptation and god’s awareness of its details.