تحلیل انتقادی تفکیک شفاهی و مکتوب در اندیشۀ «تبیین فهرستی»‏

بیان «تبیین فهرستی» از تفکیک شفاهی و مکتوب و نفی سنّت شفاهی از فرهنگ شیعی، بیانی به ظاهر مختلف است که این نوشتار با نظر به تفاوت درس‌گیری نونگاشته‌ها و بازنشر آن‌ها خوانشی همسو با فهم جریانی از آن ارائه داده و زیرساخت‌های اساسی آن‌را تحت عناوین مصونیت متن مکتوب و نیز تاثّر فرایند درس‌گیری حدیث از دو مقولۀ میزان شمار راویان و فاصلۀ زمانی از صدور نصّ، طبقه‌بندی کرده‌است. تحلیل انتقادی این زیرساخت‌ها و استدلال‌های مبتنی بر آن، اولاً مصونیت نسبی متن مکتوب نسبت به نقل شفاهی و ثانیاً عدم تاثیر میزان شمار راویان بر فرایند نقل شفاهی و مکتوب را نشان می‌دهد؛ زیرا برخلاف مدعای این رهیافت، اولاً کثرت شمار راویان، امکان بیشتری برای به‌دست دادن نویسه‌های حدیثی فراهم می‌کند؛ ثانیاً نمی‌توان امکان رواج نقل شفاهی را در دوره‌ای متقدم‌تر ادعا کرده و در دوره‌ای متاخرتر منتفی دانست.

critical analysis of oral and written distinction in “list analysis” idea

“list analysis” apparently differs from the oral and written distinction and rejection of the oral tradition from the shiite culture. given the difference in learning from the newly written and their republication, this study presents a reading aligned with current understanding and classifies the fundamentals of this theory into two categories: 1) the immunity of the written text, and 2) effects of the process of learning hadiths under two sub-categories of number of narrators and the time lapse since the issuance of the nass. the outcome of the critical analysis of these fundamentals and the ensuing reasoning is, first, the immunity of the written text compared to the oral narration, and, secondly, lack of effect of number of narratives on the process of oral and written narration. for, despite the assumptions of this approach, first, the multiplicity of narrators provides more opportunities for obtaining hadith texts, and, secondly, it is not possible to claim the possibility of oral transmission in an earlier period and rule it out in a later period.