واکاوی در سرچشمه های علل مهمل بودن برخی رجال شیعی

رجال شناسان اهل سنت، گاهی راویانی را به عنوان شیعی معرفی می کنند که رجال شناسان شیعه آنان را نمی شناسند یا مورد توجه جدی قرار نداده اند. به عبارت دیگر، آنان از نظر رجالی در منابع شیعی مهمل و مجهول هستند. منابع اهل سنت برخی از این افراد را از داعیان تشیع دانسته اند که در حوادث تاریخی نقش مهمی داشته اند. این راویان شیعی در منابع حدیثی عامه و منابع حدیثی شیعۀ امامیه یا زیدیه، دربارۀ فضائل علی(ع) و سایر ائمه و گاه مسائل فقهی روایت دارند. این جستار پس از بررسی این افراد در منابع رجالی و حدیثی، ویژگی های شخصیتی و عقیدتی مشترک آن ها را مشخص کرده است که شامل اعتقاد به تشیع عام کوفی، وابستگی به غلو و تشیع سیاسی و ارتباط با تشیع کیسانی است. احتمال دارد نداشتن کتاب مستقل حدیثی، نقل نکردن از ائمۀ امامیه و تمایلات زیدی این رجال، سبب عدم توجه منابع رجالی شیعۀ امامی به این افراد شده است.

Discovery of the Main Reasons for Ambiguity of Some Shiite Narrators

Sunni Rijālīes sometimes refer to some Shiite narrators whom Shiite Rijālīes do not know or have not taken seriously. In other words, they are ambiguous or unknown in Shiite sources. Sunni sources have identified some of them as Shiite leaders who played an important role in historical events. In Sunni hadith sources and Imami or Zaydi hadith sources, these Shiite narrators narrate about the virtues of Ali (AS) and other Imams (AS) and sometimes on jurisprudential issues. Having identified these narrators in Rijāl and hadith sources, this research has recognized their common personality and ideological characteristics, including belief in Kufī general Shiism, dependence on exaggeration (ghuluw) and political Shiism, and connection to Kaysānīs. It is possible that the lack of an independent hadith book, the lack of quotations from the Imams, and their Zaidi tendencies have caused the Imamī Rijālī sources not to pay attention to them.