معرفت‌شناسی فضیلت: ماهیت، خاستگاه و رویکردها

معرفت‌شناسی فضیلت به مجموعه‌ای از رویکردهای اخیر به معرفت‌شناسی اطلاق می‌شود که برخلاف معرفت‌شناسی‌ تحلیلی، به جای تمرکز بر ارزیابی باور بر ارزیابی معرفتی ویژگی‌های صاحب باور تمرکز دارد. این مقاله در صدد است تا ماهیت معرفت‌شناسی فضیلت را تبیین کرده و مهم‌ترین رویکردهای آن را توضیح دهد. تبیین فضیلت معرفتی به عنوان قوای شناختی قابل اعتماد و ویژگی‌های مَنِشی، دو رویکرد اعتمادگرایی و مسیولیت‌گرایی را در معرفت‌شناسی فضیلت شکل داده است. به دلیل این‌که ارایه تبیین صحیح از ماهیت این نوع معرفت‌شناسی در گرو فهم ماهیت فضیلت معرفتی است، این مهم بیش از بقیه عناصر معرفتی مورد توجه قرار گرفته است. این مقاله در ابتدا به خاستگاه معرفت‌شناسی فضیلت می‌پردازد و در پایان ضمن اشاره به نقدهای وارد بر این نوع معرفت‌شناسی از جمله دوگانگی تبیین فضیلت معرفتی، فهم ماهیت معرفت‌شناسی فضیلت و کارآمد بودن آن را در گرو ارایه تعریفی جامع‌تر، منعطف‌تر و منطقی‌تر از فضیلت معرفتی می‌داند.