مساوقت وجود و تجرد براساس مبانی حکمت متعالیه

در آثار حکما، تقسیم موجود به مجرد و مادی براساس ملاک های مختلفی صورت گرفته است. حکمای مشاء موجود مادی را به‌معنای هیولانی و منسوب به هیولا می‌دانند. منکرین هیولا مانند شیخ اشراق نیز به دوگانه مجرد و مادی در هستی معتقدند؛ اما ملاک این تقسیم‌بندی را نه هیولا بلکه امور دیگری مانند قوه و قابلیت، قبول اشاره حسی، غیبت و حضور می دانند. ملاصدرا به اقتضای سبک و شیوه نگارشی که دارد از ملاک های مذکور در تقسیم موجود به مجرد و مادی استفاده کرده است. در این پژوهش سعی شده است با روش توصیفی - تحلیلی ناکارآمدی ملاک های یاد شده در ایجاد دو قطبی مجرد و مادی در نظام هستی نشان داده شود و با تکیه بر آراء و مبانی ملاصدرا مساوقت وجود و تجرد در حکمت متعالیه اثبات شود.

equality of existence with immateriality based on the principles of transcendent wisdom

in the works of philosophers, the existing division of beings into immaterial and material ones has been done based on different criteria. peripatetic scholars consider material beings ascribed to prime matter. although some philosophers, like sheikh ishraq, who deny the existence of prime matter, believe in both immaterial and material beings, they maintain that the criterion of this division is not the prime matter but other things such as impotentiality and potentiality, denying and acceptance of sensible indication, and absence and presence. mulla sadra has also used these criteria in the division of beings into immaterial and material. in this research, by descriptive-analytical method, we have shown the inefficiency of these criteria, and, relying on mulla sadra’s views and principles, we have shown equality of existence with the immateriality based on the principles of transcendent wisdom.