ارزیابی انتقادی استدلال معرفتی و استدلال تعاکس بر حسن و قبح عقلی

آنچه ما «استدلال معرفتی» و «استدلال تعاکس» خوانده‌ایم دو استدلال از سه استدلالی‌ست که خواجه نصیرالدین طوسی، فیلسوف‌ متکلم امامی، در کتاب مهم و تاثیرگذار تجرید الاعتقاد، بر حُسن و قبح عقلی اقامه کرده است. نتیجۀ مورد نظر خواجه و مقدمات هر دو استدلال‌ مبهم است و می‌توان تفسیرهای متعددی از آن‌ها ارائه داد. در این مقاله با تفکیک جهات معرفت‌شناختی و هستی‌شناختیِ هریک از استدلال‌ها، روایت‌های محتمل هر استدلال بیان شده و پس از صورت‌بندیِ منطقیِ هر استدلال، مورد ارزیابی قرار گرفته است. به زعم نویسندگان، نتیجۀ بهترین تقریر از استدلال نخست، حُسن و قبحِ عقلیِ معرفت‌شناختی است و نتیجه بهترین تقریر از استدلال دوم، حُسن و قبحِ عقلیِ هستی‌شناختی؛ و البته هیچ‌یک از این دو استدلال نمی‌تواند نظریۀ عدلیه را اثبات یا دیدگاه مخالفان‌شان را ابطال کند.

A Critical Assessment of Epistemological and MutualReverse Arguments for Intellectual Moral Good and Bad

The imamishi’i philosopher and theologian, Nasir alDin alTusi in his great and influential work, Tajrid aliʿtiqad, had advanced three arguments for what is commonly called "intellectual moral good and bad" (husn wa qubh ’aqli). Two of these three arguments are what we call respectively: "epistemological argument" and "mutualreverse argument". Both of the conclusions and premises of the arguments are ambiguous and open to more than one interpretation. This paper separates epistemological and ontological aspects of each argument and after advancing their logical structures assess each one. On authors’ opinion none of them can fulfill neither to prove the belief of people of justice (’Adliyya) nor invalidate their opponents’ theory.