>
Fa   |   Ar   |   En
   استصحاب در زمان و امور وابسته به آن  
   
نویسنده خورسندیان علی محمد
منبع فقه و مباني حقوق اسلامي - 1392 - دوره : 46 - شماره : 2 - صفحه:233 -259
چکیده    این مقاله با روش تحلیل اصولی، به اندیشه‌ورزی‌های اصولیان امامیه در باب این سوال می‌پردازد که آیا استصحاب در سه قلمرو زمان، امور زمانی و مقیدات به زمان جریان می‌یابد؟ در مورد استصحاب در خود زمان، پس از بررسی نظریات، اشکالِ عدم شک در بقا و نیز عدم وحدت متیقن و مشکوک در این استصحاب پاسخ داده می‌شود و در نهایت ثابت می‌شود که استصحاب مورد بحث، به‌دلیل وجود پیوستگی عرفی میان متیقن و مشکوک، واجد شرایط صحت است. به‌همین ترتیب، استصحاب در امور زمانی نیز خواه به‌صورت استصحاب اصل وجود، یعنی به‌صورت مفاد کان تامه و چه به‌صورت مفاد کان ناقصه صحیح است و ایراد مثبت بودن این اصل نیز موجه نیست. در تکالیف یا تعهدات مقید به زمان نیز، اگر زمان قید وجوب نباشد، می‌توان استصحاب کرد، اما اگر زمان قید واجب باشد، با بررسی حالت‌های گوناگون، این نتیجه حاصل می‌شود که به دلیل مثبت بودن، استصحاب روا نیست.
کلیدواژه ارکان استصحاب ,استصحاب زمان ,اصل مثبت ,تنبیهات استصحاب ,continuity of the previous state as to time ,pillars of the principle of continuity of the previous state ,the principle proving intellectual effects ,notes on the principle of continuity of the previous state
آدرس دانشگاه شیراز, استادیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved