اولویت در اجارۀ عرصه بر مبنای حق مالکیت بر اعیان

در قراردادهایی که موجر، حق احداث اعیان را به مستاجر اعطاء می‌کند، مادۀ 504 قانون مدنی پس از انقضای مدت اجاره، به پیروی از یکی از دو دیدگاه عمدۀ فقهی، حق ابقای اعیان را پیش‌بینی نموده است. اما این پرسش را بی‌پاسخ گذاشته که آیا مستاجر، اولویت در استیجار مجدد عرصه را به واسطۀ داشتن حق مالکیت اعیان، دارا خواهد شد یا خیر. دکترین فقهی و حقوقی نیز به بررسی حق ابقای اعیان بسنده کرده‌ و اساساً پرسش یادشده را مطرح نساخته‌اند. با این همه، می‌توان اولویت مستاجر در استیجار مجدد عرصه را به عنوان شرط بنایی یا شرط ضمنی عرفی در نظر گرفت. چنانکه، رویۀ قضایی و اداری به شناسایی این حق تمایل جدی دارد. وانگهی، اولویت در استیجار ناشی از مالکیت اعیان، پیشینۀ فقهی و قانونی نیز دارد.

priority in rent arising from ownership right of the standing property

in lease contracts where the landlord grants the tenant the right to build construction or planting trees, article 504 of the civil code provides for the right to retain the accessions after the expiration of the lease, following one of the two main jurisprudential views. but it leaves unanswered the question of whether or not the tenant will have priority in re-leasing by owning the accessions. jurisprudential and legal doctrines have also sufficed to examine the right of retention of accessions. however, the tenant’s priority in re-leasing the area can be considered as an implicit customary condition, as the judicial and administrative procedure has a serious tendency to recognize this right. moreover, the priority in renting due to the ownership of the standing property also has a legal background.