ارزیابی وضعیت توسعه‌یافتگی استان‌های کشور با استفاده از تکنیک‌های لاجیت و پروبیت

در عصر حاضر که شاهد توسعه روز افزون کشورها در جهان هستیم، آگاهی از وضعیت توسعه در کشور، جهت پیش‌برد اهداف توسعه و حضور در عرصه رقابت جهانی ضروری به نظر می رسد در کشور ما نیزهمانند سایر کشورهای در حال توسعه که از دهه 50 به نوعی راهبردهای توسعه را تجربه کرده بود، به ویژه با اتخاذ راهبرد رشد و برنامه‌های سیاست تعدیل، معضل فقر و شکاف‌های اقتصادی- اجتماعی بیشتر نمایان گردید. با علم به اهمیت این موضوع، مقاله حاضر سعی بر آن دارد که به بررسی میزان توسعه یافتگی استان‌های کشور با استفاده از مدل‌های تاکسونومی وموریس وهم‌چنین بررسی وضعیت استان‌ها از لحاظ میزان نابرابری در برخورداری از مواهب توسعه با استفاده از روش امتیاز استاندارد بپردازد. در نهایت با استفاده از روش‌های لاجیت و پروبیت درصد احتمال میزان تاثیر فاکتورهای انتخابی بر افزایش میزان توسعه یافتگی استان‌های کشور مورد سنجش و ارزیابی واقع شده است. نتایج حاصله بیان‌گر آن است که با توجه به رویکرد غالب بر نظام فضایی کشور (مرکز- پیرامون ) استان‌ها توسعه نیافته غالباً شامل استان‌های مرزی کشور بوده اند و مطابق نتایج روش لاجیت،عامل شهرنشینی، تمرکز صنعتی و سواد ازجمله عواملی مهمی بوده اند که با افزایش سطح آنها، احتمال افزایش ضریب توسعه یافتگی بیشتر خواهد بود.