امکان سنجی بازآفرینی پیاده راه های گردشگری از منظر توسعه پایدار مورد مطالعه (بافت تاریخی شهر سمنان)

بافت قدیمی هر شهر نشان دهنده تاریخ و هویت گذشته آن است یکی از اقداماتی که می توان برای حفظ آن انجام داد، تبدیل این معابر به پیاده راه  است که می تواند مقصدی جذاب برای  پیاده روی باشد وبه رشد و توسعه پایدار شهر کمک نماید. بنابراین توجه بیشتر مدیران شهری به فضاهای حرکت شهری مانندپیاده رویکی از اساسی ترین بخش های سیاست های شهری برای رسیدن به توسعه پایدار خصوصاً در بافت قدیم دارای ارزش تاریخی شهرها است. در این مقاله با بررسی شاخص های مختلف پیاده راه ازمنظر توسعه پایدار در شهر سمنان شامل  شاخص‌های توسعه پایدار، شاخص‌های گردشگری ،در فرآیند بازآفرینی پیاده راه ها  براساس پرسشنامه های تدوین شده با روشهای آزمون فرضیه برابری میانگین یک جامعه  t-test ، ضریب همبستگی پیرسون و سپس رتبه بندی شاخص‌ها براساس وزن آنتروپی و در نهایت با روش topsis. تحلیل داده ها انجام می گردد و فرضیه ها مورد بررسی قرار می گیرد.و به منظور تحلیل ظرقیت پیاده رو ، سطح سرویس و خدمات پیاده روها از دستورالعمل 2016 hcm  استفاده شده است  . نتایج حاکی ازآن است شاخص‌ها در فرآیند بازآفرینی پیاده‌راه در شهر سمنان به درستی تعریف گردیده و می‌تواند موثر واقع شود. ولی سطح سرویس در این محدوده  پایین است. و برای داشتن توسعه پایدار محور پیاده در این خیابان اهمیت  پیدا می کند و سطح سرویس های بالاتری را می طلبد که با پیاده راه سازی خیابان امام این سطح سرویس  به دست خواهد آمد.