تحلیل سیاست‌های اقتصادسیاسی دولت‌های بعد از انقلاب اسلامی بر مبنای الگوی حکمرانی خوب، مطالعه موردی دولت احمدی نژاد

این مقاله به بررسی و تحلیل سیاست های اقتصادی دولت احمدی نژاد در قالب حکمرانی خوب می پردارد. بانک جهانی شاخص‌هایی برای حکمرانی خوب در نظر گرفته که بر اساس این شاخص‌ها دولت احمدی نژاد ارزیابی می‌گردد. موارد بررسی شده شامل مسکن مهر، هدفمندی یارانه، تورم و نقدینگی، کارآفرینی و ایجاد اشتغال است که داده‌های موجود نشان می‌دهد که با تعریف حکمرانی خوب انطباق ندارد. نتایج حاصل از برسی و تحلیل نشان می دهد: 1 در بخش مسکن و مخصوصاً با تصویب قانون مسکن مهر در سال 1386؛ طی 8 سال میانگین قیمت مسکن در تهران از مترمربعی 648 هزار تومان به 2 میلیون و 61 هزار تومان افزایش پیدا کرد و در دولت دوم وی، عرضه مسکن با رکورد مواجه شد و تولید مسکن مهر باعث ارزانی و ثابت ماندن قیمت مسکن نشد. 2 میزان درآمد حاصل از هدفمندی یارانه‌ها نشان دهنده کسری 32 هزار میلیارد تومانی درآمد است. کاهش درآمد نیز موجب شد تا دولت به چاپ و انتشار اسکناس روی بیاورد که موجبات افزایش نقدینگی و تورم گردید. 3 در بخش کارآفرینی و ایجاد اشتغال بین سال‌های 1384 تا 1391، معادل تفاوت جمعیت شاغلان در این سال‌ها است و به عبارتی برای 9 هزار نفر ایجاد اشتغال شد که رقم خوبی نیست. 4 در موضوع تورم به دلیل عدم توانایی قوه مجریه در حفظ تعادل عرضه و تقاضا در بازار، تورم فزاینده ای شکل گرفت. رابطه عرضه و تقاضا بیش از پیش به هم خورد طی هشت سال دولت احمدی نژاد کمترین نرخ تورم به سال 1384 با نرخ 10.4 درصد مربوط بود و بیشترین نرخ تورم به سال 1391 با 30.5 درصد بوده است.