راهبردهای توسعه گردشگری تاریخی فرهنگی بر پایه برنامه ریزی راهبردی مشارکتی (مورد: شهرهای قبله، لاهیج، خینالیق در کشور آذربایجان)

امروزه میراث تاریخی(فرهنگی) وگردشگری برای مردم به موضوعی آشنا تبدیل شده و برهمین اساس، مناطق تاریخی و بافتهای کهن به‌دلیل فضاهای ارزشمند می‌توانند بهعنوان اماکن مناسب برای جذب گردشگران بویژه خارجی باشند که در جست‌وجوی مکانهای منحصر به‌فرد، جذب این مناطق شده و زمینه‌ساز رونق گردشگری و منافع ناشی از آن می‌شوند. در همین راستا پژوهش پیش‌رو، با هدف شناسایی پتانسیلها وتنگناهای گردشگری تاریخیفرهنگی در مناطق باستانی قبله،لاهیج و خینالیق کشور آذربایجان و ارائه راهبردهایی براساس نتایج پژوهش به‌نگارش درآمده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی تحلیلی می‌باشد. روش جمع‌آوری داده‌ها براساس روش کتابخانه‌ای و پیمایشی بوده و از جامعه آماری یعنی خبرگان و مدیران جمع‌آوری شده است. جهت شناسایی عوامل کلیدی داخلی و خارجی توسعه گردشگری و راهبردهای توسعه آن، از الگوی تحلیلی سوات براساس دیدگاه جامعه نمونه استفاده شده است. همچنین، جهت اولویت‌بندی و مشخص کردن درجه تاثیر عوامل چهارگانه سوات و زیرعوامل و راهبردهای تدوین شده، از فرایند تحلیل شبکه ونرم‌افزار super decision استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که s8(ارزش منطقه به لحاظ تاریخی،فرهنگی،معماری و قوم‌نگاری) و s6(ورود تعداد بالایی از گردشگران به منطقه) با امتیازهای0.989 و0.972 بیشترین تاثیر را در بین زیرمعیارها داشته‌اند و همچنین، راهبرد برنامه‌ریزی برای حمایت از مناطق حفاظت‌شده جهت پایداری تقاضای گردشگری منطقه (بویژه تاریخیفرهنگی) (so2) با 0.3651 به‌عنوان راهبرد اصلی و ایجاد مراکز خدماتی و تسهیلاتی اقامتی گردشگران در محدوده حفاظتی و مرمت‌شده تاریخی و ارتقاء استانداردهای آن برای ارائه خدمات بهتر درمنطقه تاریخی موردنظر(so1) با 0.3455 به‌عنوان راهبرد جایگزین شناخته شده‌اند.