تحلیل نظام شهری استان زنجان با استفاده از مدل‌های جمعیتی طی دوره‌ 1392-1355

به دنبال شهرنشینی شتابان و عدم توازن شبکه شهری در ایران، استان زنجان نیز طی سال‌های 1355 تا 1392 با مسئله‌ی عدم توازن شبکه‌ی شهری مواجه بوده است. هدف این پژوهش تحلیل تحولات شبکه‌ی شهری استان زنجان و سنجش میزان تعادل آن است. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی و روش گردآوری داده‌ها اسنادی است. از مدل‌های نخست شهری، چهارشهر، رتبه – اندازه، تعدیلی بهفروز، ضریب آنتروپی، تحلیل لگاریتمی و فاصله‌ی نقطه‌ی جدایی استفاده شده است. یافته‌ها عبارت است از: 1) شبکه‌ی شهری استان زنجان نامتوازن و با نخست شهری مواجه است، 2) شهر شدن نقاط روستایی منجر به برجسته شدن پدیده‌ی نخست شهری و نامتوازنی شبکه‌ی شهری استان شده است. نتایج نشان‌ می‌دهد که تا پیش از سال 1385 عدم توازن شدید بوده است و به تدریج تا سال 1392 رو به کاهش نهاده است و اکنون شبکه‌ی شهری استان به سمت تعادل در حرکت است.در پایان پیشنهاداتی ارائه شده است.