تحلیلی پیرامون نابودی صنعت کرم ابریشم و اثرات و پیامدهای آن بر تغییر کاربری اراضی روستاهای بخش مرکزی شهرستان لاهیجان در دهه اخیر

صنعت کرم ابریشم (نوغانداری) یکی از صنایع وابسته به کشاورزی برای تهیه و تولید نخ ابریشم از پیله کرم ابریشم است که تغذیه کرم ابریشم برای تبدیل به پیله نیاز به گیاهی بنام برگ توت دارد. قدمت این صنعت حتی از صنعت چای و محصول برنج که امروزه در روستاهای بخش مرکزی لاهیجان شایع می‌باشد بیشتر بوده ولی در طی سالیان گذشته این صنعت رو به اضمحلال گذاشته است و بسیاری از خانوارهای نوغاندار، این حرفه را رها کرده و به شهرها مهاجرت نموده ویا به شغل های غیرمولد و کاذب روی آورده اند. این تحقیق با هدف دلایل نابودی نوغانداری در دهه اخیر و در فاصله زمانی سال‌های (1390-1381) و در محدوده مکانی روستاهای بخش مرکزی شهرستان لاهیجان انجام پذیرفته است روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش شناسی توصیفی- تحلیلی و گردآوری داده ها اطلاعات متکی بر مطالعات اسنادی و پیمایشی بوده، جامعه آماری این تحقیق 135 روستاهای بخش مرکزی شهرستان لاهیجان و نمونه مورد مطالعه 30 روستا می‌باشد که به صورت تصادفی از فرمول کوکران انتخاب شده اند. در مطالعه پیمایشی علاوه بر تکمیل پرسشنامه خانوار نوغاندار، مصاحبه با مدیران و کارشناسان جهادکشاورزی، سازمان پرورش کرم ابریشم، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی شهرستان لاهیجان، دهیاران و اعضای شوراهای اسلامی روستاهای مورد مطالعه صورت گرفته است و از محاسبات آماری و مدل سوات برای تحلیل استفاده شده است. کافی نبودن درآمد، نوغان و توتستان‌ها در مقایسه با فروش اراضی کشاورزی، عدم حمایت دولت در مراحل مختلف تولید و به خصوص قیمت گذاری و خرید تضمینی و پرداخت پول در زمان مناسب به کشاورزان، عدم تمایل جوانان روستایی به کار کشاورزی از جمله نوغانداری، نفوذ شهرگرایی در روستاها و جذب جوانان روستایی در نهادهای دولتی، سنتی بودن کشاورزی و بالاخره تغییر کاربری از مهمترین یافته‌های تحقیق حاضر به شما می‌روند.