نقش تحولات مسکن بر کیفیت محیطی مناطق روستایی با تاکید بر مولفه سرزندگی (مطالعه موردی: بخش سنگر شهرستان رشت)

سیاست‌گذاری مربوط به مسکن در تمامی کشورها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است تا جایی که بدون در نظر گرفتن تحولات و مولفه‌های آن، که قرار است سازنده و محمل آسایش روانی انسان باشد ممکن است در اثر فشار محیط نتواند این نیازها را برآورده سازد. پژوهش حاضر در پی پاسخ دادن به این سوال است که تحولات مسکن چه تاثیری بر شاخص‌های کیفیت محیطی با تاکید بر مولفه سرزندگی در بخش سنگر شهرستان رشت می گذارد؟ و این شاخص‌ها در محدوده مطالعاتی از منظر ذهنی ساکنان چگونه تحلیل می‌شوند؟ برای رسیدن به این مهم، از روش توصیفی تحلیلی و نرم‌افزار spss در تحلیل داده‌ها استفاده شده و با به‌کارگیری آزمونهای آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون t یک‌طرفه و زوجی، به ارزیابی هرکدام شاخص‌ها پرداخته شده است. با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 344 پرسشنامه در روستاهای مورد مطالعه توزیع گردیده است. این پرسش‌نامه‌ها تاثیرپذیری کیفیت محیط را در مقابل تحولات مسکن از طریق مولفه سرزندگی مورد بررسی قرار داده است. نتایج حاصل بیانگر آن است که شاخص امنیت مساکن روستایی بیش از پیش بر مولفه سرزندگی در محیط مناطق روستایی ارجحت یافته تا جایی که روستاییان گویه های مرتبط با متغیر ایمنی را بیش از گویه های دیگر در تحولات مسکن مدنظر قرار می‌دهند و از دید روستاییان، امتیاز مولفه سرزندگی محیط روستا در طراحی مسکن روستایی در سطح متوسط ارزیابی‌شده است.