تحلیل نظام ژئو کالچر جهانی در قرن بیست و یکم

مطالعه رابطه بین فرهنگ با همه عمق و وسعت آن با سیاست و قدرت، موضوعی است که مدتی است که تحت عنوان «ژئوکالچر» وارد ادبیات ژئوپلیتیک گردیده است و اینک در کنار ژئوپلیتیک و ژئواکونومی حالا عنصر سومی بنام ژئوکالچر قرار گرفته تا تحلیل جامع از تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی ارائه دهند. همانگونه که عوامل جغرافیایی درفرایند های سیاسی نقش داشته و مفهوم قدرت را تحت تاثیر قرار می‌دهند، به همان ترتیب نیز مقوله فرهنگ را نیز بعنوان یک پدیده اجتماعی متاثرساخته و بمنزله بسترخلق پدیده‌های فرهنگی بشمار می‌روند. ازآنجا که مقوله فرهنگ نیر همچون سیاست همواره میل به نفوذ اجتماعی وگسترش فضایی دارد، پس دربستر زمان و مکان جریان یافته و به خلق رویدادها و ایجاد چشم اندازهای گوناگون فرهنگی می‌انجامد. بنابراین درک مکانیسم‌های تاثیرگذار براین فرایندها و مناسبات میان آنها از جمله اهداف این تحقیق بشمار می‌روند. دراین مقاله با روش توصیفی –تحلیلی برآنیم تا ضمن توجه به اهمیت مفهوم قدرت بعنوان شالوده علم سیاست، و نیز محیط جغرافیایی بمنزله بستر خلق فرایندهای سیاسی، کاربرد آنها را در مقوله فرهنگ، آنهم درمقیاس جهانی یادآورشده و برپایه آن به درک روشنی از عنوان ”ژئوپلیتیک فرهنگی” یا “ژئوکالچر” نه فقط به معنی دستیابی به سلطه یا استیلای فرهنگی، بلکه به مفهوم سازگاری و همزیستی فرهنگی نائل آییم و به سوال فوق پاسخ دهیم: عناصر و کارکردهای ویژه نظام ژئوکالچرجهانی قرن بیست و یکم کدامند؟ یافته‌های تحقیق حاکی از آن است: ساختار نظام ژئوکالچر جهانی آمیخته از حالت‌های سه گانه؛ تقابل، رقابت، و همکاری است.