ارزیابی توان بوم‏شناسی و تعیین وا‏حدهای گردشگری براساس عوامل طبیعی - اقلیمی مطالعه موردی: شهرستان چالوس

صنعت گردشگری در ایران و بالاخص در منطقۀ شمالی کشور از ظرفیت‌های بسیار بالایی برای رشد و توسعه برخوردار است. بدین حهت، هدف این پژوهش، شناسایی واحدهای گردشگری متمرکز و گسترده در سه طبقۀ 1 و 2 مناسب و طبقۀ نامناسب بر پایۀ توان بوم‏شناسی برای فصول گرم سال در شهرستان چالوس بوده است. در این راستا، با توجه به معیارهای مدل بوم‏گردشگری و سامانه‏های اطلاعات جغرافیایی، لایه‏های اقلیمی دما، بارندگی، آفتابگیری و شیب، زمین‏شناسی و کاربری زمین ایجاد شد. سپس با روش‏ بولین، توان بوم‏شناسی منطقه تحقیق، ارزیابی گردیده و واحدهای هر یک از طبقه‏های گردشگری مشخص شد و نهایتاً نقشۀ پهنه‏بندی واحدها تهیه شد. پس از تحلیل، 342 واحد طبقه 1 مناسب متمرکز با مساحت 377 هکتار، خارج از محدوده جنگل‏های متراکم و ارتفاع 550 متر به بالا و غالباً در امتداد جاده و رودهای شهرستان چالوس شناسایی شدند. تعداد 348 واحد بوم‏گردشگری طبقۀ 1 مناسب گسترده با مساحتی حدود 159.2 هکتار در ارتفاعات میانی و بالادستِ شهرستان چالوس شناسایی شدند.