ریشه‌های بسط و نضج بنیادگرائی افراطی در پاکستان در راستای ایجاد امنیت ملی و منطقه‌ای با تاکید بر مرزهای مشترک ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
علی محمدی فاطمه زهرا ,محمدی حمیدرضا ,عزتی عزت الله
|
|
منبع
|
نگرش هاي نو در جغرافياي انساني - 1397 - دوره : 10 - شماره : 3 - صفحه:1 -18
|
|
چکیده
|
کشور پاکستان در سال 1947 م.به عنوان کشوری مسلمان، شامل دو قسمت پاکستان و بنگلادش، از هند اعلام استقلال کرد؛ پس از استقلال نیز این کشور نخستین کشوری بود که عنوان جمهوری اسلامی را برای ساختار سیاسی خود برگزید. بدین ترتیب، اسلام نه تنها در استقلال این کشور نقش داشت بلکه پس از آن نیز به عنوان نیروی اثرگذار در صحنه‌ی سیاسی پاکستان باقی ماند که دولت مردان این کشور را ناگزیر از توجه به این موضوع در سیاست‌های داخلی و خارجی خود کرد. اهمیت این کشور از یک طرف، به دلیل نقش اسلام و گروه‌های اسلام گرا در تحولات سیاسی پاکستان و از سوی دیگر، به دلیل فراهم ساختن بستر مناسب برای شکل‌گیری و رشد تفکرات بنیادگرایی از نوع بنیادگرایی افراطی و صدور آن به کشورهای همسایه است. به نظر می‌رسد محیط اجتماعی پاکستان، نقش اسلام در تحولات سیاسی این کشور، وجود مدارس مذهبی و نقش قدرت‌های خارجی به ویژه عربستان از عمده‌ترین دلایل رشد اسلام سیاسی رادیکال در پاکستان است.
|
|
کلیدواژه
|
افراط گرایی، تروریسم، فرقه گرائی، پاکستان، اسلام، امنیت، مرزهای ایران
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات, ایران, دانشگاه شهید بهشتی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|