the relationship among iranian advanced efl learners’ speaking, writing, and grammatical competence

This study examined the correlation between advanced efl students' syntactic knowledge ‎and their writing and speaking proficiency to determine whether students' syntactic ‎knowledge can influence their productive skills. a total of 50 advanced students aged ‎between 18 and 25 were chosen purposefully to take part in the study. four tests, including a ‎placement test, a syntax test from oxford university press, a writing test, and one test for ‎speaking proficiency were employed to collect the required data. because the data for this ‎study were quantitative, a correlational/descriptive design was chosen for the data to be ‎analyzed. the researcher then decided to find a correlation between the students' writing ‎and speaking scores and their syntax scores based on the obtained data. both the t-test and ‎the pearson correlation demonstrated that there is no real correlation between the syntactic, ‎speaking, and writing proficiency of the students. further findings showed that there is no ‎difference between the relationship between syntactic knowledge and speaking proficiency ‎and the relationship between syntactic knowledge and writing proficiency. the implication ‎of this study is that grammatical competence is not a valid predictor for the proficiency of ‎students in writing and speaking courses. if a student’s grammatical competence is low, his ‎proficiency in writing and speaking can still be average or even above average depending on ‎the process of assessing these skills. additionally, learners must understand that possessing ‎a strong grasp of grammatical knowledge does not inevitably ensure their ability to produce ‎language effectively in spoken or written form.‎

ارتباط بین زبان آموزان پیشرفته انگلیسی زبان انگلیسی در گفتار، نوشتار و صلاحیت گرامری

این مطالعه به بررسی همبستگی بین دانش نحوی دانشجویان پیشرفته زبان انگلیسی و مهارت نوشتاری و گفتاری آنها پرداخت تا مشخص کند که آیا دانش نحوی دانش‌آموزان می‌تواند بر مهارت‌های تولیدی آنها تاثیر بگذارد یا خیر. در مجموع 50 دانش آموز پیشرفته بین 18 تا 25 سال به طور هدفمند برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز از چهار آزمون شامل آزمون تعیین محل، آزمون نحو از انتشارات دانشگاه آکسفورد، آزمون نوشتاری و یک آزمون مهارت گفتاری استفاده شد. از آنجایی که داده‌های این پژوهش کمی بود، طرح همبستگی/توصیفی برای تجزیه و تحلیل داده‌ها انتخاب شد. سپس محقق تصمیم گرفت تا بر اساس داده‌های به‌دست‌آمده، بین نمرات نوشتاری و گفتاری دانش‌آموزان و نمرات نحوی آن‌ها همبستگی پیدا کند. هر دو آزمون t و همبستگی پیرسون نشان دادند که بین مهارت نحوی، گفتاری و نوشتاری دانش‌آموزان همبستگی واقعی وجود ندارد. یافته‌های بیشتر نشان داد که بین دانش نحوی و مهارت گفتاری و رابطه دانش نحوی و مهارت نوشتاری تفاوتی وجود ندارد. مفهوم این مطالعه این است که صلاحیت دستوری پیش‌بینی‌کننده معتبری برای مهارت دانش‌آموزان در دروس نوشتاری و گفتاری نیست. اگر صلاحیت گرامری دانش آموز کم باشد، مهارت او در نوشتار و گفتار بسته به روند ارزیابی این مهارت ها همچنان می تواند متوسط یا حتی بالاتر از حد متوسط باشد. علاوه بر این، فراگیران باید درک کنند که داشتن درک قوی از دانش گرامری به طور اجتناب ناپذیری توانایی آنها را برای تولید زبان موثر در فرم گفتاری یا نوشتاری تضمین نمی کند.