Gearing the Discursive Practice To the Evolution of Discipline: Diachronic Corpus Analysis of Stance Markers in Research Articles’ Methodology Section

Despite widespread interest and research among applied linguists to exploremetadiscourse use, very little is known of how metadiscourse resources haveevolved over time in response to the historically developing practices ofacademic communities. motivated by such an ambition, the current researchdrew on a corpus of 874315 words taken from three leading journals of appliedlinguistics in order to trace the diachronic evolution of stance markers inmethodology section of research articles from 1996 to 2016. hyland’s (2005b)model of metadiscourse was adopted for the analysis of the selected corpus.the data were explored using concordance software antconc (anthony,2011). moreover, a chi-square statistical measure was run to determinestatistical significances. the analysis revealed a significant decline in theoverall frequency of stance markers in methodology section of ras.interestingly, this decrease was entirely due to the overall decline in the use ofself-mentions. approaching interactional dimension of academic writing fromsuch a diachronic perspective, it might be argued that the very selective use ofstance markers by academic writers over time means metadiscourse does notoperate in vacuum and is sensitive to changes within disciplines and theiracademic practices.

عناصر فراگفتمان و چگونگی تکامل آنها در طول زمان : بررسی تکامل تاریخی نشانگرهای موضع در بخش روش شناسی مقالات تحقیقی

علیرغم علاقه و تحقیقات گسترده در بین زبان شناسان کاربردی دراستفاده از عناصر فراگفتمان ، اطلاعات کمی در مورد چگونگی تکامل آنها در طول زمان در پاسخ به شیوه های در حال توسعه مجامع دانشگاهی وجود دارد . با داشتن چنین انگیزه ای ، پژوهش حاضر با استفاده از 4.3 میلیون کلمه از سه ژورنال برتر زبانشناسی کاربردی به منظور یررسی تکامل تاریخی نشانگرهای موضع در بخش روش شناسی مقالات تحقیقی از سال 1996 تا 2016 شکل گرفنه است. مدل فراگفتمان Hyland’s (2005b) برای تجزیه و تحلیل مجموعه داده های انتخاب شده مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار AntConc مورد بررسی قرار گرفت (آنتونی ، 2011). علاوه بر این ، ازمونChiSquare برای تعیین اهمیت آماری یه کار گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها کاهش قابل توجهی در فراوانی کلی نشانگرهای موضع در بخش روش شناسی نشان داد. جالب اینجاست که این کاهش کاملاً ناشی از کاهش کلی استفاده ازضمایرابراز خود بود. با بررسی تعاملی نوشتار آکادمیک از چنین منظر تاریخی، می توان چنین استدلال کرد که استفاده انتخابی از نشانگرهای موضع توسط نویسندگان دانشگاهی در طول زمان به معنای ان است که فراگفتمان در خلاء عمل نمی کند و نسبت به تغییرات در رشته های دانشگاهی و شیوه های آنها حساس است.