promoting dialogic talk in a speaking classroom: rethinking bakhtinian pedagogy

This study sought to promote efl learners’ speaking ability drawing on bakhtin’s notion of dialogic discourse pattern (ddp) and to explore their perceptions towards implementing dialogic teaching (dt) in a speaking classroom. to this end, from the population of students in different language institutes, 47 students were selected based on a purposive sampling method. the data were collected at two stepwise processes adopting a mixedmethod approach. first, the researcher directed two efl teachers to apply the ddp principles in a dialogic (dg) and nondialogic group (ndg). the intervention lasted for 12 weeks. then, a posttest of speaking was conducted to track the possible improvement. the findings attested that the dialogic talk could promote efl learners’ speaking ability. next, dg group was required to complete a written discourse completion task to determine the extent to which incorporating dt could promote learners’ speaking ability. to analyze the data, thomas’s (2006) inductive approach was adopted comprising the dominant themes. the results revealed different themes and subthemes such as developing selfdirected learning skills, disseminating critical literacy practice, fostering language learning, promoting motivation and affective factors, to name but a few. the findings propose some implications for classroom management, materials preparation, and language policy program.

اثربخشی گفتمان نقادانه دانشجویان با استفاده از الگوی آموزشی باختین درکلاس مکالمه

تحقیق حاضر تلاشی است جهت بهبود گفتمان نقادانه دانشجویان با استفاده از الگوی آموزشی باختین و بررسی نگرش دانشجویان نسبت به روش آموزشی دیالوکنیکی در کلاس مکالمه زبان انگلیسی. بدین منظور از دانشجویان موسسات آموزشی مختلف، تعداد ۴۷ نفر در این تحقیق به صورت هدفمند شرکت کردند. داده های تحقیق حاضر، در دو مرحله کمی و کیفی به صورت روش تحقیق تلفیقی جمع آوری شده است. در مرحله کیفی؛ دو مدرس زبان توسط محققین با روش اموزشی باختبن آشنا شدند تا اصول دیالکتیکی را در یک کلاس آموزش دهند و در کلاس دیگر به عنوان گروه گواه مورد مقایسه قرار بگیرند. این مرحله ۱۲ جلسه آموزشی طول کشید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون تی تست در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داده است که اصول آموزشی دیالکتیکی باعث مکالمه نقادانه دانشجویان می گردد. مرحله دوم به صورت کیفی انجام شده است. در این مرحله از دانشجویان خواسته شده تا به سوالاتی در زمینه میزان اثربخشی این روش درپیشیرد مکالمه نقادانه به آنها پاسخ دهند. پاسخ دانشجویان جمع آوری و سپس با استفاده از مدل توماس نتایج این تحقیق به چند بخش کلی و جزئی تقسیم شده است که شامل پیشرفت خود یادگیری، پیشرفته سواد انتقادی، تمرین آموزش زبان انگلیسی و بالا بردن عوامل عاطفی و انگیزشی در یادگیری کلاس تقسیم بندی شده است. نتایج این تحقیق می تواند کاربردهای آموزشی در مدیریت کلاس تهیه تدوین مطالب درسی و برنامه ریزی در سیاست‌های آموزش زبان داشته باشد.