|
|
درآمدی بر نشانهشناسی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عباسپور ابراهیم
|
منبع
|
اسلام و علوم اجتماعي - 1390 - دوره : 3 - شماره : 6 - صفحه:109 -138
|
|
|
چکیده
|
نشانهشناسی یکی از روشهای نو و مطرح در علوم انسانی است که از دهه ????م به اینسو همچون روش پژوهش بهویژه در دو قلمرو «شناخت دلالتها» و «ادراک سازوکار ارتباطها» به کار رفته است. یونانیان قدیم را میتوان نخستین رهروان نشانهشناسی دانست. میتوان گفت که نشانهشناسی همواره در جوار ساختارگرایی بوده و مبتنی بر الگوی آن میباشد. در این مقاله، به معرفی نشانهشناسی دو تن از سردمداران نشانهشناسی میپردازیم و از منظر این دو اندیشمند بحث قراردادی بودن رابطه بین دال و مدلول را مورد تحلیل قرار داده و سپس، از منظر حکمت اسلامی و با توجه به دیدگاههای ملاصدرا و بوعلی سینا به نقد و بررسی دیدگاههای سوسور و پیرس میپردازیم.
|
کلیدواژه
|
نشانه ,دال ,مدلول ,نماد ,شمایل ,نمایه ,رابطه قراردادی ,نشانهشناسی ,ساختارگرایی ?
|
آدرس
|
دانشجوی دکترای جامعهشناسی موسسه امام خمینی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|