تحلیل کارکردی مراسم و مناسک دینی

پدیده‌های دینی، به طور طبیعی در دو مقوله‌ اساسی باورها و اعمال (مراسم و مناسک) طبقه‌بندی می‌شود. باورها. شامل معارف و در حوزه‌ فکر و اندیشه است، در حالی‌ که اعمال، شیوه‌ای از کنش اجتماعی و به رفتار مرتبط است. اعمال از باورها مشتق می‌شود و باورها از طریق اعمال از فراموش شدن مصون می‌ماند. در جامعه‌شناسی دین، مطالعه و پژوهش درباره مراسم و مناسک به دلیل پیوند آنها با دیگر عناصر و هنجارهای اجتماعی و نیز ارتباط‌شان با نهادها و سازمان‌های اجتماعی، اهمیت بیشتری دارد. تمرکز این تحلیل بر تفکیک کارکردهای اجتماعی و فرهنگی مراسم و مناسک دینی است. مطالعات و بررسی‌ها نشان می دهد که مراسم و مناسک کارکردهای نمادی، آموزشی، هویتی و تحمل پذیری را در بعد فرهنگی و کارکردهای انسجام اجتماعی، تفریح اجتماعی، انتظام بخشی و پیوند بین نسلی را در بعد اجتماعی دارد.