ملاحظات اجتماعی مترتب بر مناظره و گفتگو در آموزه‌های قرآن

پرسش اصلی این مقاله بررسی روش، اصول و راهبردهای مناظره با رویکردی تفسیری است. براساس تحلیل محتوای کیفی تفاسیرآیات شریفه قرآن، مناظره یکی از روش های نفوذ، تاثیرگذاری و دعوت به دین و ارزش های الهی است. اگر مخاطب عقاید و نظر‌های موافقی نداشت، روش قرآن برای نفوذ در او، «جدل احسن» است. جدل احسن که با مناظره وگفتگو در فارسی هماهنگی دارد، یکی از روش هایی است که چنانچه شرایط لازم در آن، از جمله اعتماد، دوستانه بودن روابط، نرمی سخن، رعایت انصاف و غیره رعایت شود. زمینه نفوذ را در مخاطب را فراهم می کند. در چنین شرایطی، او بدون احساس ظلم، بی عدالتی یا بی انصافی، نظر‌ها و عقاید موردنظر را از آن خود و درخود احساس می کند. به همین دلیل تغییر نگرش و رفتار در او تدریجی، منظم و در چند مرحله انجام می شود و او همه این تغییر‌ها را از خود و در خود احساس می‌کند.

The Social Considerations Related to the Debate and Discourse in Koranic Teachings

The main purpose of this article is to investigate the ways, principles, and strategies of discourse with a descriptive approach. According to the analysis of qualitative content of Koranic descriptions, the debate is one of the ways to penetrate, affect, and invite to religion and divine values. If the audience does not agree with you, the way of the Koran to penetrate him/her is best controversy. The best controversy which is the synonym of debate and discourse in Persian, is a way that if all its conditions like trust, friendly relations, fluency of speech, fairness, etc. are taken into consideration, the conditions of penetration in the audience will be prepared. In such conditions, the audience will agree with your ideas completely without feeling of injustice and unfairness. That is why the change of his/her attitude and behavior is a gradual, orderly, and multistage change and he/she accepts the changes entirely.