بررسی نقش همنشینی در پیشگیری از انحرافات اجتماعی از دیدگاه علی در نهج‌البلاغه

پژوهش حاضر با هدف شناخت، توصیف و تحلیل پیشگیری از انحرافات اجتماعی در جامعه بر مبنای بهره‌گیری از کلام حضرت علی (ع) در خصوص بررسی نقش همنشینی بوده است. جهت پاسخ به سوال اصلی پژوهش، با استفاده از روش‌ نظریه مبنایی، گزاره‌های مرتبط با موضوع همنشینی از نهج‌البلاغه استخراج شده، و سپس در طی مراحلی داده‌‌ها کدگذاری و مقوله‌بندی و نتایج مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفتند. طبق یافته‌های پژوهش، اتخاذ مجموعه‌ای از رویکردها در مقوله همنشینی، مانع فراگیری و ارتکاب کنش‌های انحرافی است. این مهم با تمرکز بر توجه به اهمیت جایگاه همنشینی و انتخاب همنشین در تعامل‌های اجتماعی، پرهیز از برخی همنشینی‌ها، پرهیز از حضور در برخی مکان‌‌ها و نقش وضعیت مکانی در رفتارهای اجتماعی انسان، معرفی برخی از الگوهای نقش برای همنشینی، دست‌یافتنی می‌شود.

The Influence of Association on Prevention of Social Deviance in the View of Imam Ali as Reflected in NahjalBalaghah

The current paper aims at understanding, describing, and analyzing the preventative methods of social deviance by reference to the thoughts of Imam Ali (PBUH) and focusing on the role of association in this regard. To answer the main question of the research, the method of grounded theory was used to extract the related statements on association from the NahjalBalaghah, which were then codified and classified in separate stages; the results were finally put to analysis. Based on the findings of the research, adopting a series of strategies in relation to association facilitates the prevention of deviance from being promoted and committed. These include awarenessraising on the importance of association and associate choice in social interactions, avoiding certain types of association, avoiding attendance in certain settings, considering the importance of environment in shaping the social behaviors, and introducing some admirable role models for association.